pozwolić

pozwoli|ć

зак. дазволіць;

nie mogę sobie na to ~ć — я не магу сабе гэтага дазволіць;

Pan/Pani pozwolić za mną — калі ласка, ідзіце за мной

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bluff​3 [blʌf] n. блеф, падма́н, ашука́нства;

It was just a game of bluff. Гэтая гульня была падманам.

♦

call the bluff не паддава́цца бле́фу, не дазво́ліць сябе́ ашука́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

enable [ɪˈneɪbl] v.

1. дава́ць магчы́масць; дазваля́ць;

The new test will enable doctors to detect the disease early. Новы тэст дазволіць урачам распазнаваць гэта захворванне на ранняй стадыі.

2. упаўнава́жваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзяці́нства ср.

1. де́тство;

2. разг. ребя́чество;

ён трыма́ўся сур’ёзна і не мог дазво́ліць сабе́ тако́га дз. — он держа́лся серьёзно и не мог позво́лить себе́ тако́го ребя́чества

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ По́пуска ’вяроўка (у рыбалоўнай сетцы)’ (хойн., Мат. Гом.), попусок ’вяроўка ў невадзе’, ’вяроўка, за якую трымаюць і цягнуць сетку ў вадзе’ (ТС; жытк., Нар. словатв.), параўн. польск. papusi, papusta ’шнур у сетцы, што выкарыстоўваецца ў час лоўлі рыбы’. Імаверна, ад папусціць ’паслабіць’ ці ’дазволіць’, параўн. укр. попускати ’паслабіць’ і ’дазваляць’, рус. попускать ’дазваляць’, славац. popustiť ’паслабіць’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

full stop​2 [ˌfʊlˈstɒp] interj. BrE, infml до́сыць; кане́ц;

I’ve already told you – we can’t afford it, full stop. Я ўжо казаў табе – мы не можам дазволіць сабе гэта, і кропка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бестакто́ўнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць бестактоўнага; адсутнасць такту. Бестактоўнасць пытання. □ Алёшка спачатку змоўк, абураны бестактоўнасцю Рыгора, а потым усё больш і больш пачаў гарачыцца, даказваць. Ляўданскі.

2. Бестактоўны ўчынак. Але мацней за гэтае пачуццё была ўпэўненасць, што Сяргей павядзе сябе разумна і ніякай бестактоўнасці ў прысутнасці вучняў не дазволіць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

да́цца, да́мся, дасі́ся, да́сца; дадзі́мся, дасце́ся, даду́цца; да́ўся, дала́ся, дало́ся; да́йся; зак.

1. Дазволіць што-н. з сабой зрабіць; паддацца.

Конь не даўся Сяргею.

2. Засвоіцца, паддацца асваенню.

Матэматыка яму далася лёгка.

3. Стукнуцца чым-н. аб што-н. (разм.).

Моцна даўся галавой аб вушак.

4. Стаць прадметам увагі (разм.).

Даўся табе гэты пустаслоў.

◊

Дацца ў знакі (разм.) — даняць, надоўга запомніцца.

Дзіву дацца — моцна здзівіцца.

|| незак. дава́цца, даю́ся, дае́шся, дае́цца; даёмся, даяце́ся, даю́цца (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

afford [əˈfɔ:d] v. магчы́, мець магчы́масць/мажлі́васць; дазво́ліць сабе́ (набыць);

I can’t afford it. Гэта мне не па кішэні;

I can’t afford the time. Мне некалі; У мяне няма часу; Няма калі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

indulge [ɪnˈdʌldʒ] v.

1. патура́ць

2. (in) дазваля́ць сабе́, не адмаўля́ць сабе́ (у асалодзе);

Only rarely could he indulge in a glass of wine. Толькі зрэдку ён мог дазволіць сабе выпіць чарку віна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)