дазво́ліць

1. (даць дазвол) erláuben vt, gestátten vt;

2. (дапусціць) zúlassen* vt;

дазво́ліць каму-н займа́ць якую-н паса́ду j-n zu éinem Amt zúlassen;

я ні ў які́м ра́зе не магу́ гэ́тага дазво́ліць ich kann das auf kéinen Fall zúlassen;

3. (адобрыць, згадзіцца) bewílligen vt, genéhmigen vt;

4. (даць магчымасць) ermöglichen vt; éine [die] Gelégenheit bíeten*;

дазво́льце спыта́ць gestátten Sie die Frage;

зашма́т сабе́ дазваля́ць sich (D) zu viel herausnehmen* [erlauben]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дазваля́ць гл. дазволіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

let in

упушча́ць, дазво́ліць зайсьці́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

make bold

дазво́ліць сабе́; адва́жыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

condescend

[,kɑ:ndɪˈsend]

v.i.

1) ста́віцца пабла́жліва, рабі́ць ла́ску

2) удасто́іць (ласка́вым сло́вам), ласка́ва дазво́ліць

3) прыніжа́цца (да благо́га ўчы́нку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

забарані́ць, забараня́ць (не дазволіць што-н рабіць) verbíeten* vt; unterságen vt; Éinhalt gebíeten* (D) (якую-н дзейнасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

let out

а) выпушча́ць, дазво́ліць вы́йсьці, уцячы́

б) падо́ўжыць або́ пашы́рыць (адзе́ньне)

в) здава́ць (у на́ймы)

г) прагавары́цца, вы́даць таямні́цу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Vertráulichkeit

f -, -en

1) даве́рлівасць, інты́мнасць; натура́льнасць, прастата́

2) канфідэнцыя́льнасць

3) фамілья́рнасць

sich (D) ~en heráusnehmen* — дазво́ліць сабе́ во́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zugúte

~ kómmen* — быць кары́сным

j-m etw. ~ hálten* — залічы́ць што-н. у чыю́-н. кары́сць

sich (D) etw. ~ tun* — дазво́ліць сабе́ што-н., зрабі́ць сабе́ не́шта прые́мнае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

да́цца

1. (дазволіць зрабіць з сабой што-н.) sich… lássen*;

да́цца ашука́ць сябе́ sich betrügen lássen*;

2. (лёгка, цяжка засвойваць) léicht fállen*, schwer fállen*;

3. разм. (стукнуцца) sich stóßen* (аб што-н. an, gégen A);

да́цца галаво́й аб што-н. sich (D) den Kopf an etw. (A) ánstoßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)