rely [rɪˈlaɪ] v. (on/upon)

1. спадзява́цца; разлі́чваць, давяра́ць;

You may rely on me. Вы можаце разлічваць на мяне

2. зале́жаць (ад чаго-н.);

They rely on the spring for their water. Яны атрымліваюць ваду толькі з гэтай крыніцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spuszczać się

незак.

1. апускацца, спускацца;

2. спадзявацца;

spuszczać się na kogo — а) спадзявацца на каго;

давяраць каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Oculis magis habenda fides, quam auribus

Вачам варта больш давяраць, чым вушам.

Глазам следует больше доверять, чем ушам.

бел. Не вер вушам сваім. Не вер чужым рачам, ды вер сваім вачам. Вер не сказу, а наказу.

рус. Не верь ушам, а верь глазам. Больше верь своим очам, нежели чужим речам. Лучше один раз своими глазами увидеть, чем сто раз услышать.

фр. Vu une fois cru cent fois (Один раз увидел ‒ сто раз поверил). Il vaut mieux se fier a ses yeux qu’ ’a ses oreilles (Лучше доверять глазам, чем ушам).

англ. Seeing is believing (Увидеть ‒ значит поверить).

нем. Was die Augen sehen, glaubt das Herz (Что видят глаза, тому верит сердце).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

responsible [rɪˈspɒnsəbl] adj.

1. (for) адка́зны; які́ нясе адка́знасць;

He should be responsible for his actions. Ён павінен адказваць за свае дзеянні.

2. надзе́йны, яко́му мо́жна давяра́ць;

from responsible sources з надзе́йных крыні́ц

3. адка́зны, ва́жны;

a responsible job адка́зная рабо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trust​2 [trʌst] v.

1. ве́рыць, давяра́ць;

trust in God ве́рыць у Бо́га;

I don’t trust him an inch. Я зусім яму не веру.

2. даруча́ць

3. fml спадзява́цца, разлі́чваць;

trust in smb. давяра́цца, ве́рыць каму́-н.;

trust to smth. спадзява́цца на што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

склюд, ‑а, М ‑дзе, м.

Цяслярская сякера для склюдавання, абчэсвання бярвення. Цімохава хата была моцная, ёмкая, пабудаваная з тоўстага сасновага дрэва, гладка спушчанага пад склюд. Колас. Частыя ўдары сякер і склюдаў абганялі сухія сукі і зялёныя ралы... Гартны. Мабыць, жадаючы шчыра дабра, Бацька мне рана пачаў давяраць Молат у кузні, каня ў баразне, Склюд на будоўлі і цэп у гумне. Непачаловіч. // перан. Разм. Пра худога, згорбленага чалавека або жывёліну. У вагон трапіла група студэнтаў з будаўнічага факультэта. Адзін з іх — галалобы, худы, гарбаносы, як склюд. Карпаў. Конь, высокі худы склюд, нязграбна перастаўляе ногі і вязе Ёселеву краму далей па вёсцы. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Недаве́рак ’той, хто не верыць’ (Бяльк., ТСБМ): Niedawierki każuć, szto czerwiaka zubatocza niema na świeci (Пятк. 2), ’дысідэнт, не адной веры’ (Нас.), недавя́рак ’недаверлівы чалавек’ (Сцяц.), ’злыдзень, прахвост’ (дзярж., Нар. сл.), укр. недові́рок ’рэнегат; малаверны’, польск. niedowiarek ’няверны, ерэтык, адшчапенец; няверуючы, атэіст; малаверны чалавек’. Здаецца, што тут аб’ядналіся розныя па паходжанню словы; адны з іх утвораны ад не давяраць або з больш ранняга спалучэння не да веры (польск. nie do wiary) ’цяжка паверыць’, якія маглі з’явіцца самастойна ў кожнай з моў, іншыя запазычаны з польскай мовы, куды, як мяркуецца, трапілі з чэш. nedověrek ’ерэтык, адступнік’ (параўн. Урбаньчык, ZPSS, 1988, 457).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

repose​2 [rɪˈpəʊz] v. lit.

1. (on) ляжа́ць (на чым-н.); адпачыва́ць;

repose on a coach адпачыва́ць на кана́пе;

2. стая́ць (на чым-н.);

Two small glasses reposed on the tray. Дзве маленькія шклянкі стаялі на падносе.

3. : repose confidence in smb. давяра́ць каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэкамендава́ць

(с.-лац. recommendare = даручаць, давяраць)

1) станоўча характарызуючы каго-н., што-н., прапаноўваць выкарыстаць у якой-н. справе (напр. р. інжынера, р. кнігу);

2) даваць каму-н. спрыяльны водзыў (звычайна ў пісьмовай форме) для паступлення ў якую-н. арганізацыю;

3) раіць зрабіць што-н.;

4) называць пры знаёмстве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спадзява́цца (на каго-н., што-н. auf A) hóffen vi, Hóffnung háben; sich verlássen*, báuen vt (давяраць);

я спадзяю́ся, што … ich hoffe, dass …;

я на Вас спадзяю́ся ich verlásse mich auf Sie;

ты мо́жаш на мяне́ спадзява́цца du kannst dich auf mich verlássen [auf mich báuen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)