Verbum

эге́¹, часц. (разм.).

Адпавядае па знач. слову «так»; выражае згоду, пацвярджае што-н. —

Гэта вас чакаюць? — Эге, нас.

падразумява́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Мецца на ўвазе, застаючыся нявыказаным.

Гэта рашэнне само сабою падразумяваецца.

прылі́к, -у, м.

У выразе: для прыліку (разм.) — для выгляду, для стварэння патрэбнага ўражання.

Гэта яго строгасць для прыліку.

дабраду́шны, -ая, -ае.

Добры і мяккі па характары чалавек.

Гэта была дабрадушная і прыемная жанчына.

|| наз. дабраду́шнасць, -і, ж.

зава́дзіць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіць; зак. (разм.).

Пашкодзіць.

Лішняя капейка не з.

Гэта яго здароўю не з.

маўчо́к, -чка́, м.

1. Маўчанне.

2. у знач. вык. Ні слова, ні гуку (не гаварыць; разм.).

Толькі пра гэта м.!

вы́брык, -у, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. гл. выбрыкваць.

2. Учынак, які супярэчыць агульнапрынятым нормам паводзін.

Гэта ўсё яго выбрыкі.

ачамярэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; зак. (разм.).

Стаць горкім, як чэмер; надакучыць, абрыдзець.

Ачамярэла мне гэта балаганная музыка.