дабраду́шны, -ая, -ае.

Добры і мяккі па характары чалавек. Гэта была дабрадушная і прыемная жанчына.

|| наз. дабраду́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)