вінагра́днік, ‑у,
1. Участак, засаджаны вінаградам.
2. Кусты вінаграду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вінагра́днік, ‑у,
1. Участак, засаджаны вінаградам.
2. Кусты вінаграду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раката́ць ’адзывацца дробным раскацістым гулам’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
detoníeren
1) узрыва́цца
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
náchklingen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wybrzmiewać
1. сціхаць, змаўкаць (пра гукі);
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
рэ́зка
1. (рухацца) hástig, héftig;
2. (
3. (выказвацца) schroff, scharf, héftig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заглу́хлы, ‑ая, ‑ае.
1. Які прыціх, перастаў
2. Заняпалы, закінуты, запусцелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амафо́нія
(
шматгалосы музычны твор, у якім асноўную мелодыю выконвае толькі адзін голас, а астатнія
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
амафо́ны
(
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
распе́ць, ‑пяю, ‑пяеш, ‑пяе; ‑пяём, ‑пеяце;
1. Развучыць, рэпеціруючы (музычны твор для голаса).
2. Прымусіць добра
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)