assuage [əˈsweɪdʒ] v. fml змякча́ць, палягча́ць, суціша́ць (боль, гора); наталя́ць (голад)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

woe

[woʊ]

1.

n.

бяда́ f., го́ра n., кло́пат -у m.

2.

interj.

О, го́ра ты маё!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

засмуці́цца, -учу́ся, -у́цішся, -у́ціцца; зак., па кім і без дап.

Засумаваць, замаркоціцца.

З. па родных.

З. ад гора.

|| незак. засмуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. засмучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трагі́чны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да трагедыі (у 1 знач.).

Т. жанр.

2. Страшэнны, ашаламляльны, поўны гора, няшчасця.

Трагічнае здарэнне.

Т. лёс.

|| наз. трагі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

го́ресть ж. жаль, род. жа́лю м., го́ра, -ра ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Эвере́ст (Джомолу́нгма) гора Эверэ́ст, -та м. (Джамалу́нгма, -мы ж.).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

няшча́сце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Бяда, гора; няшчасны выпадак.

Н. мне з табой!

Н. на чыгунцы.

2. Няўдача, адсутнасць поспеху.

Шчупак з кручка сарваўся, вось н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Жыць бедна, цярпець нястачу.

Век ён гаруе.

2. Тужыць, сумаваць, перажываць якое-н. гора.

Г. па дачцэ.

|| наз. гарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пяку́чы, -ая, -ае.

1. Здольны спальваць, паліць, які выклікае адчуванне апёку.

Пякучыя прамяні сонца.

П. боль.

2. перан. Які востра перажываецца, пакутлівы.

Пякучае гора.

|| наз. пяку́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pacykarz

м. іран. пэцкаль; гора-мастак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)