Пі́льніца ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пі́льніца ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
vehemence
1)
2) сі́ла
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
спе́цыі, ‑ый;
Вострыя пахучыя прыправы (гарчыца, перац, ваніль, карыце, лаўровы ліст, шафран), якія кладуцца ў ежу для лепшага яе смаку.
[Лац. species.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
krupnik, ~u
1. крупнік (суп);
2. крупнік (
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
калары́фер
(
прыбор у выглядзе сістэмы труб, па якіх праводзіцца
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бу́ра, -ы,
1. Вецер вялікай разбуральнай сілы, звычайна з дажджом або снегам.
2.
3.
4. Шум, крык.
Магнітная бура — моцныя ваганні магнітнага поля Зямлі, звязаныя з уварваннем у каляземную прастору касмічных часціц, што абумоўлена сонечнай актыўнасцю.
Бура ў шклянцы вады (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кані́кулы
(
перапынак у занятках навучэнцаў, студэнтаў на працяглы час для адпачынку;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
стра́стность
1. гара́чае пачуццё,
2. заўзя́тасць, -ці
3. стра́снасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
празеліты́зм
(ад
1) імкненне распаўсюдзіць сваю веру, абярнуць іншых у сваю веру;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кампрэ́с, ‑а,
Павязка, звычайна змочаная вадой або лекавым растворам, якая накладваецца на хворае месца з лячэбнымі мэтамі.
[Фр. compresse.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)