Verbum

веставы́, ‑ога, м.

Ардынарац, пасыльны. Мікіта сядзеў і думаў пра дом. У гэты час да яго прыйшоў веставы ад ротнага. Галавач.

залю́днены, ‑ая, ‑ае.

Разм. Запоўнены людзьмі, натоўпам. Яшчэ ў завулку саскоквае селянін з воза, узіраецца ў залюднены пляц, выбірае месца. Галавач.

пазака́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закасаць усё, многае. [Давыдзюкоў і Піскуноў].. пазакасвалі за калені.. споднікі.. і асцярожна палезлі з берага да ракі. Галавач.

свідро́ўшчык, ‑а, м.

Разм. Тое, што і свідравальшчык. На Днепрабудзе кожны свідроўшчык выпрацоўваў у сярэднім 90–130 сантыметраў у суткі. Галавач.

така́рня, ‑і, ж.

Такарная майстэрня. А пасярод двара доўгі нізкі будынак, цагляны. Тут мясціўся кавальскі цэх, ліцейня, такарня і бля[х]арня. Галавач.

шматмільённы, ‑ая, ‑ае.

Колькасцю, коштам і пад. у шмат мільёнаў. Шматмільённы чытач Савецкага Саюза патрабуе гэтых [новых] кніг ад сваіх пісьменнікаў. Галавач.

абледзяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты лёдам. Агні па-незвычайнаму іскрыліся за абледзянелымі шыбамі акна. Галавач. Панура абвіслі да самай зямлі абледзянелыя галінкі. Шамякін.

жо́ўклы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Жоўты, пажаўцелы. Лісце вільготнае, Жоўклае падала з дрэў.. Куляшоў. Палкоўнік здзіўлена прыўзняў галаву, варухнуў жоўклымі, зморшчанымі павекамі. Галавач.

пазавуго́ллю, прысл.

За вугламі; тайна, хаваючыся. Шаптацца пазавуголлю. □ [Мікіта:] — Навошта сачыць вось так, тулячыся пазавуголлю, навошта заняцца за чалавекам, як на аблаве? Галавач.

пазамо́рвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Замарыцца — пра ўсіх, многіх. — Пазаморваліся [камсамольцы]: начамі ж не спяць, вартуюць, — а ўдзень і дома праца. Галавач.