супярэчанне, ‑я, н.
Разм. Выказванне або ўчынак, накіраваныя супраць каго‑, чаго‑н.; пярэчанне. Рыжы гаварыў тонам, не дазваляючым супярэчання. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)