2) перадава́ць, узнаўля́ць; пераклада́ць (на другую мову)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
erstátten
vt кампенсава́ць, вярта́ць, варо́чаць
Berícht ~ — дакла́дваць
éinen Besúch ~ — нане́сці візі́т
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zwracać
незак.
1.вяртаць; аддаваць;
2. паварочваць;
3. звяртаць (увагу);
гл. zwrócić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
retrieve
[rɪˈtri:v]
v.t.
1) адшу́кваць, знахо́дзіць
to retrieve a lost pen — знайсьці́ згу́бленае пяро́
2) вярта́ць, атры́мваць наза́д; паляпша́ць
3)
а) напраўля́ць, выпраўля́ць
to retrieve a mistake — напра́віць памы́лку
б) вярта́ць; кампэнсава́ць (напр. стра́ты)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
refund
1.[rɪˈfʌnd]
v.t.
варо́чаць, вярта́ць(гро́шы)
2.[ˈri:fʌnd]
n.
1) зваро́т гро́шай
2) зьве́рнутыя гро́шы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вала́ць ’крычаць, гарланіць; зваць, клікаць на дапамогу; зваць у суд’ (Нас., КЭС). З польск.wołać ’тс’. Версія Насовіча аб паходжанні валаць ад «рову вала» (Нас., 64) з’яўляецца народна-этымалагічнай. Перанос націску во́лаць > вала́ць тлумачыцца ўключэннем дзеяслова ў клас дзеясловаў на ‑аць: крыча́ць, вярта́ць, маха́ць і пад. (Жураўскі, SOr, 1961, 40; Булыка, Запазыч., 67; Рудніцкі, 1, 464–465; Брукнер, 630).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тыксатрапі́я
(ад гр. thiksis = дотык + -трапія)
здольнасць дысперсных сістэм вяртаць зыходную структуру, разбураную механічным уздзеяннем; мае практычнае прымяненне ў тэхналогіі лакафарбавых матэрыялаў, кляёў і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асвяжа́цца
1. (рабіцца свежым, чыстым) frisch wérden;
2. (вяртаць бадзёрасць) sich erfríschen;
3.перан. (рассейвацца) sich zerstréuen, sich erhólen;
4. (аднаўляцца ў памяці) lebéndig [wach] wérden, wíeder áufleben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ВАРЛАА́М
(свецкае імя Шышацкі Рыгор; 1750, в. Красілаўка Чарнігаўскай вобл., Украіна — 1821 ці 1823),
праваслаўны царк. дзеяч. Скончыў Пераяслаўскую духоўную семінарыю і Кіеўскую духоўную акадэмію. У 1776 прыняў манаства, у 1780—95 ігумен і архімандрыт манастыроў у Расіі, на бел. і літ. землях Рэчы Паспалітай. У 1793 памагаў мінскаму архіепіскапу Віктару (Садкоўскаму) вяртаць уніятаў да праваслаўя. З 1805 епіскап, з 1808 архіепіскап магілёўскі і віцебскі. У час вайны 1812 падтрымаў французаў, загадаў служыць набажэнствы за Напалеона. Пасля выгнання акупантаў прыцягнуты да адказнасці па справе аб здрадзе, у 1813 пазбаўлены сану і сасланы простым манахам у Ноўгарад-Северскі і Спаса-Праабражэнскі манастыр.