1. Працягнуць якое-н. дзеянне; вярнуцца (пасля перапынку) да пачатага.
П. следства.
П. сход.
2. Зрабіць больш працяглым у часе; павялічыць.
П. адпачынак.
П. свой род.
|| незак.прадаўжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.прадаўжэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
zurückgreifen
*viвярну́цца (aufA – да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рэзервава́ць
(лац. reservare = захоўваць)
1) захоўваць на запас, у рэзерве;
2) захоўваць за сабой права вярнуцца пазней да якога-н. пытання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
выгна́нне, ‑я, н.
1.Дзеяннепаводледзеясл. выганяць — выгнаць (у 2 знач.).
2. Стан выгнанніка; ссылка. Асудзіць на выгнанне. Вярнуцца з выгнання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
з’е́здзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.
1. Паехаць куды-н. і, пабыўшы, вярнуцца назад.
З. у горад.
З. па дровы.
2.што. Зрабіць непрыгодным ад частай язды або стаптаць, папсаваць частай яздой.
Калёсы зусім з’ездзілі.
З. пожню.
|| незак.з’е́зджваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ра́на², ране́й, прысл.
1. Раніцай, уранні.
З вечара да рана (наз.).
2. Раннім часам; пра ранні час.
Прыехаць вельмі р.
3. Да ўстаноўленага або патрэбнага часу.
Р. вярнуцца дадому.
Р. легчы спаць.
◊
Рана ці позна, рана-позна — калі-н. (пра тое, што абавязкова павінна здарыцца).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэпатрыі́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.
1.Вярнуцца (варочацца) на радзіму з эміграцыі, з палону і пад.
2.толькінезак.Зал.да рэпатрыіраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спружы́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. і (рэдка) зак.
1. Змяняць (змяніць) сваё становішча пад уздзеяннем якой-н. сілы і вяртацца (вярнуцца) ў ранейшае становішча пасля спынення гэтага ўздзеяння; аказваць (аказаць) супраціўленне ціску.
Кладка спружыніць пад нагамі.
2.перан., што. Напружваць, рабіць (зрабіць) пружыністым, пругкім (разм.).
С. мускулы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Вярну́ць ’аддаць узятае або атрымаць згубленае’; ’прымусіць або папрасіць вярнуцца назад’; ’заняцца пакінутай справай’ (БРС, Яруш.); ’звярнуць з дарогі’ (КТС, Гарэц., Бяльк., Касп.); ’нахіліць, хіліць’; ’ісці (аб дыме з коміна)’; ’капаць зямлю’ (БРС); ’нагаворваць’ (БРС, Шат.); ’згарнуць кудзелю да прадзіва’ (Жд., 1). Укр.вернути ’атрымаць назад’; ’абярнуць адзін раз’; ’паварочваць’; ’схіляць да чаго-небудзь’; ’вяртаць’, рус.верну́ть: арханг. ’прыводзіць у абарачэнне’, йонаўск. ’схіляць да чаго-небудзь’; ’вяртаць назад’, каш.vernǫc, славен.vŕniti ’вяртаць, вярнуць’, серб.-харв.вр́нути ’вярнуць’; ’звярнуць, павярнуць, збочыць’, макед.врне ’вярнуць’, балг.върна ’вярнуць’; ’аддаць назад’; ’прымусіць вярнуцца’. Прасл.vьrnǫti < vьrtnǫti (Шанскі, 1, В, 61).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
revert
[rɪˈvɜ:rt]
v.i.
варо́чацца, вярта́цца
to revert to one’s old habits — вярну́цца да сваі́х стары́х звы́чак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)