вярну́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., ве́рнецца; незак. (разм.).

Нахіляцца на бок.

Човен вернецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вярну́цца¹, -ну́ся, ве́рнешся, ве́рнецца; -ніся; зак.

Прыйсці, прыехаць назад; звярнуцца да чаго-н. зноў.

В. да сваёй пастаяннай работы.

|| незак. вярта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і варо́чацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вярну́цца

‘хіліцца, нахіляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вярну́ся ве́рнемся
2-я ас. ве́рнешся ве́рнецеся
3-я ас. ве́рнецца ве́рнуцца
Прошлы час
м. вярну́ўся вярну́ліся
ж. вярну́лася
н. вярну́лася
Загадны лад
2-я ас. вярні́ся вярні́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час вернучы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вярну́цца

‘прыйсці; прыехаць; з'явіцца; зноў заняцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вярну́ся ве́рнемся
2-я ас. ве́рнешся ве́рнецеся
3-я ас. ве́рнецца ве́рнуцца
Прошлы час
м. вярну́ўся вярну́ліся
ж. вярну́лася
н. вярну́лася
Загадны лад
2-я ас. вярні́ся вярні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вярну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вярну́цца I сов., прям., перен. верну́ться, возврати́ться; вороти́ться; (о силах, здоровье и т.п. — ещё) восстанови́ться

вярну́цца II несов., разг. (набок) клони́ться, повора́чиваться, крени́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярну́цца ​1, вярнуся, вернешся, вернецца; зак.

1. Прыйсці, прыехаць назад у тое месца, адкуль выйшаў, выехаў. Партызаны, Напэўна, пайшлі на заданне і яшчэ не вярнуліся з цяжкага бою. Свірка. У пошуках спосабу жыць гэта сям’я на некалькі год трапіла На Далёкі Усход, пасля зноў вярнулася ў Беларусь. Чорны. // перан. Зноў з’явіцца, узнікнуць (пра пачуцці, настрой і пад.). Пакуль Стары распранаўся, начлежнік вадзіў вачамі за яго павольнымі, важнымі рухамі, і ўчарашняе прыкрае пачуццё вярнулася зноў. Брыль.

2. Зноў заняцца ранейшай справай. Вярнуцца да сваёй пастаяннай работы.

вярну́цца ​2, вернецца; незак.

Разм. Нахіляцца на бок. Човен вернецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вярну́цца (БРС, Бяльк.) ’нахіляцца, паварочвацца’ (БРС). Укр. верну́тися ’вярнуцца; кружыцца (аб галаве)’, рус. вернуться ’вярнуцца назад’, ст.-рус. вернутися ’тс’, славен. vŕniti se ’вярнуцца, вяртацца’, серб.-харв. вр́нути се, макед. врне се, балг. върна се ’тс’ паходзяць ад кораня vert‑/vort‑/vъrt‑ і суф. nǫti (sę). Гл. яшчэ вярну́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

варо́чацца¹ гл. вярнуцца¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вярта́цца гл. вярнуцца¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запо́зна, прысл. (разм.).

Занадта позна.

Вярнуцца дамоў з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)