Spektákel

m -s, -

1) разм. шум, сканда́л, вэ́рхал, ля́мант

2) відо́вішча

3) n -s, - спекта́кль, пака́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

куламе́са ж разм

1. (бруд, змяшаны са снегам) Matsch m -es, Schnéematsch m;

2. (вэрхал, гармідар) Durcheinánder n -s, -, Cháos [´kɑ:ɔs] n, -s, Wírrwarr m -s, Únordnung f -, -en, Tohuwabóhu n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

racket

I [ˈrækət]

1.

n.

1) гамана́ f., шум, вэ́рхал -у m., бразгатня́ f., гу́чная гу́тарка

2) informal рэ́кет -у, шанта́ж -у́ m., вымага́ньне гро́шай пагро́замі

2.

v.i.

рабі́ць шум

II [ˈrækət]

гл. racquet

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tumult [ˈtju:mʌlt] n. fml

1. сумятня́; мітусня́, вэ́рхал; шум;

the tumult of the storm завыва́нне бу́ры;

The fire caused a tumult in the theatre. Пажар выклікаў паніку ў тэатры.

2. мо́цнае хвалява́нне; разгу́бленасць; вы́бух (пачуццяў);

His mind was in (a) tumult. Ён быў зусім разгублены.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Áufruhr

m -s

1) хвалява́нне, вэ́рхал

2) мяце́ж, паўста́нне, бунт

~ der Sínne — збянтэ́жанасць пачу́ццяў

in ~ bríngen* — узбунтава́ць, узбудара́жыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Trúbel

m -s

1) перепало́х, мітусня́, вэ́рхал

wir kómmen aus dem ~ nicht heráus — у нас ве́чная мітусня́ [сумятнц]

2) перан. водаваро́т, вір

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тэ́ртус ‘гул, шум; жах’ (Касп.), ‘клопат’ (Сцяшк. Сл.), tertes ‘спрэчка, блытаніна, непаразуменне’: u ich byŭ tertes za lon (Арх. Федар.). Параўн. укр. тарта́с ‘шум, галас’, турту́с ‘стук, грукат’, польск. tertas, tartas ‘шум, галас, мітусня, неразбярыха’, чэш. tartas ‘тс’, славац. tartas ‘тс’. Лічыцца словам гукапераймальнага паходжання, гл. Брукнер, 566 (параўноўвае з славен. tertranje ‘галас’), Махэк₂, 636 (аналагічна да чэш. экспр. varvas, tarvas, harvas з канцавым ‑s, як у halas), ЕСУМ, 5, 525 (пранікненне з польскай мовы). Паводле Чэкмана (Гісторыя, 115), па фанетычных прычынах паходзіць з мовы ідыш як мэтлух, вэрхал і пад. Да апошняга параўн. ід. tertl‑mertl ‘від гульні ў карты’ (Астравух, Ідыш-бел. сл.), відаць, імітатыўнага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хвалява́нне н

1. (на паверхні вады) Wállung f -, -en, Wógen n -s, Séegang m -(e)s (на моры);

2. (нервовае ўзбуджэнне) Áufregung f -, -en; Únruhe f -, -n (неспакой); Gärung f -, -en (збянтэжанасць); Áufruhr m -(e)s (вэрхал)

3. мн:

хвалява́нні (пратэст супраць чаго-н) Únruhen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufwerfen

* vt

1) адчыня́ць (рэзка), расчыня́ць

2) капа́ць (яму)

3) насыпа́ць (земляное ўзвышэнне)

4) ускі́дваць (галаву)

5) кі́даць уве́рх, накі́дваць

6) узніма́ць, закрана́ць (пытанне)

◊ viel Staub ~ — узня́ць вэ́рхал

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kram, ~u

м.

1. крама, магазін;

kram z mięsem — мясны магазін; ятка;

2. хлам, дрэнь, барахло;

3. беспарадак; важданне, клопат; вэрхал;

jaki pan, taki kram прык. якая рада, такая і грамада; які пастух, такая й чарада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)