3.што. Выклікаць, абудзіць у кім-н. якія-н. пачуцці, думкі, стан.
У. рэўнасць.
У. апетыт.
У. цікаўнасць.
4.што. Паставіць, вынесці на абмеркаванне, вырашэнне.
У. крымінальную справу.
У. пытанне.
|| незак.узбуджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.узбуджэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.
Незак.давынесці.
•••
Выносіць смецце з дому (хаты) — рабіць вядомым тое, чаго не павінны ведаць іншыя. [Гарлахвацкі:] Спадзяюся, што смецця з хаты выносіць вы не будзеце, каб гэта не лягло бруднай плямай на нашу ўстанову.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рашы́ць, рашу́, рэ́шыш, рэ́шыць; рэ́шаны; зак.
1.з інф. Абдумаўшы, прыйсці да якога-н. выніку, заключэння.
Рашыў ехаць сягоння.
2.з інф. і дадан.Вынесці рашэнне адносна каго-, чаго-н.
Праўленне калгаса рашыла пачаць будаўніцтва электрастанцыі.
3.што. Расходаваць што-н. нажытае (разм.).
Р. маёнтак.
◊
Рашыць жыцця — забіць.
|| незак.раша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.рашэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыпая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.
1.што. Прырабіць паяннем.
П. ручку да чайніка.
2.што і каму. Вынесці судовае рашэнне ў адносінах да каго-н. (разм., неадабр.).
Яму прыпаялі пяць гадоў турмы.
|| незак.прыпа́йваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз.прыпа́йванне, -я, н. (да 1 знач.) іпрыпа́йка, -і, ДМ -ЙЦЫ, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АПЕЛЯ́ЦЫЯ
(ад лац. appellatio зварот, скарга),
у праве многіх краін абскарджанне прыгавораў ці інш.суд. рашэнняў па крымін. і цывільных справах, якія не набылі законнай сілы. Апеляцыйны суд нанава даследуе сабраныя доказы па справе і мае права або зацвердзіць раней прынятае рашэнне, або вынесці новае. Заканадаўства Рэспублікі Беларусь не прадугледжвае апеляцыі, а перагляд суд. рашэнняў (прыгавораў), якія не набылі законнай сілы, адбываецца ў касацыйным парадку (гл.Касацыя).
2) У пераносным сэнсе — просьба падтрымаць у чым-н.
Разм. Тое, што і разгарнуцца (у 1, 3, 4–6 знач.). Белыя пялёсткі .. яшчэ развінуліся слаба, сярэдзіна кветкі была закрыта.Савіцкі.Перад вачыма .. [Алеся] развінулася бязмежная сенажаць.Броўка.[Вераніка:] — Трэба яго з будана неяк вынесці. Тут няма дзе развінуцца.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wynieść
зак.
1.вынесці;
2. падняць;
3.перан. усхваліць; узнесці;
4. скласці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нясце́рпна,
1.Прысл.да нясцерпны.
2.безас.узнач.вык. Цяжка, немагчыма сцярпець, вынесці; невыносна. Міша і чырванеў, і бялеў ад такой размовы, і чмыхаў носам, а потым, калі ўжо вельмі стала нясцерпна, ледзь не расплакаўся.Якімовіч.Сядзець і чакаць невядома якой кары было для Сценкі нясцерпна.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wyrzucić
зак.
1. выкінуць;
2. выгнаць;
wyrzucić za nawias мат.вынесці за дужкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)