Го́рдзіеў:

◊

Го́рдзіеў ву́зел górdischer Knóten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

га́льштучны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гальштука. Гальштучны вузел. // Прызначаны для вырабу гальштукаў. Гальштучная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

supeł

м. вузел;

zawiązać co na supeł — завязаць што на вузел; завязаць што вузлом

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bale​1 [beɪl] n. кі́па, пак, ву́зел, звя́зка;

a bale of hay цюк прасава́нага се́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

агрэга́т, -а, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Канструктыўнае спалучэнне ў адно цэлае некалькіх рознатыповых машын для эфектыўнай сумеснай работы.

Уборачны а.

2. Складаная частка якой-н. машыны, вузел для выканання пэўных аперацый, напр., рухавік аўтамабіля, каробка перадач.

|| прым. агрэга́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вузе́льчык, ‑а, м.

Памянш. да вузел ​1 (у 1, 6, 7 і 8 знач.); невялікі вузел. Паступова вяроўка танчэла і заканчвалася тоненькім пяньковым хвосцікам з дзесяткамі вузельчыкаў. Колас. Шаркаючы чаравікамі аб пафарбаваную падлогу, Параска таропка сабрала ў вузельчык сякія-такія рэчы,.. пацалавала ўнукаў і выйшла з дому. «Вожык».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разблы́тацца сов., прям., перен. распу́таться;

ву́зел ~таўся — у́зел распу́тался;

спра́ва ~талася — де́ло распу́талось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Báugruppe

f -, -n тэх. агрэга́т, ву́зел

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éisenbahnknotenpunkt

m -es, -e чыгу́начны ву́зел

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

развяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раз’яднацца (пра канцы чаго-н. звязанага).

Развязаўся вузел.

Хустка развязалася.

2. перан., з кім-чым. Вызваліцца ад таго, што (хто) звязвае, не дае свабоды дзеянням (разм.).

Р. з кампаніяй.

|| незак. развя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)