Пла́тна, пла́тно ’з плацяжу’, ’шчодра, багата’ (Нас.), ’выгадна’ (ТС; гродз., Сл. ПЗБ), пла́тны ’верны ў плацяжы, плацежны, шчодры’ (Нас.). З польск.płatno (з XV ст.) ’варта, выгадна, аплочваецца’ < płatny ’цэнны, дарагі, карысны, вартасны’, ст.-чэш.platný, якія з прасл.*plat‑ьnъ < *platiti ’плаціць’ (Банькоўскі, 2, 620). Варш. сл. (4) выводзіць значэнне польск.płatno з ням.giltig ’варта, каштуе, мае цану’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
асе́нні, ‑яя, ‑яе.
Які мае адносіны да восені; звязаны з восенню, які адбываецца восенню; восеньскі. Асенняе раўнадзенства. Асеннія месяцы. □ У Заборцах было некалькі хат, больш прасторных і светлых, дзе ў доўгія асеннія вечары збіралася моладзь.Колас.Золь асенняя, туман. Шэпчуць жоўклыя лісты. Ноч — сяброўка партызан, Друг іх верны — лес густы.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sworn1[swɔ:n]adj.
1. : а sworn statement зая́ва пад прыся́гаю
2.ве́рны, нязме́нны;
a sworn brother пабраці́м;
a sworn friend неразлу́чны ся́бар;
a sworn enemy закля́ты во́раг
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
słowny
1. на словах; слоўны; вусны;
2.верны свайму слову;
słowny człowiek — чалавек слова
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
devoted
[dɪˈvoʊtəd]
adj.
1) адда́ны, ве́рны, ляя́льны
a devoted mother — адда́ная ма́ці
He is devoted to sports — Ён адда́ны спо́рту
2) прысьве́чаны, прызна́чаны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ГВАРЫ́НІ, Гуарыні (Guarini) Джавані Батыста (10.12.1538, г. Ферара, Італія — 7.10.1612), італьянскі паэт, тэарэтык л-ры і мастацтва. Праф. рыторыкі ў Падуі. Праславіўся трагікамедыяй «Верны пастух» (1590). Аўтар лірычных вершаў, мадрыгалаў, трактата-падручніка «Кампендыум трагікамічнай паэзіі» (1601), у якім сцвярджаў, што мэта паэзіі — не павучаць, а даваць асалоду, што залішні рацыяналізм супярэчыць правілам ант. аўтарытэтаў. Вытанчанасць стылю, пачуццёвасць у спалучэнні з метафарычнасцю робяць яго творчасць прадвесцем мастацтва барока.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сертыфіка́т
(фр. certificat, ад лац certus = верны + facere = рабіць)
1) пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржавы;
2) назва аблігацый спецыяльных дзяржаўных пазык;
3) дакумент са звесткамі пра асартымент, колькасць, якасць тавару, які экспартуецца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
патрыярха́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да патрыярха (у 1 знач.). Патрыярхальны род.
2.Верны старым традыцыям. Патрыярхальны ўклад жыцця. Патрыярхальнае выхаванне. □ У доўгай паношанай світцы, падпяразанай саматканым шырокім поясам, ён [падарожнік], здалося Андрэю, прыйшоў з нейкай далёкай патрыярхальнай старыцы.Пестрак.Цяпер, калі патрыярхальныя абрады і звычаі, што паслужылі асновай прыказак, пайшлі ў забыццё, асобныя прыказкі становяцца незразумелымі.Саламевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
getréu
a
1) надзе́йны, ве́рны
2) дакла́дны
ein ~es Ábbild — дакла́дны партрэ́т, дакла́днае ўзнаўле́нне; гл. getreulich
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)