ве́рны

1. (правільны) ríchtig;

2. (надзейны) sícher, fest, zúverlässig;

ве́рны сро́дак ein bewährtes Míttel;

3. (адданы) treu, ergében;

быць ве́рныым свайму́ сло́ву sein Wort halten*;

4. (немінучы) sícher; únvermeidlich;

ве́рныая смерць der síchere Tod;

5. (дакладны) genáu, getréu

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыхі́льны anhänglich, zúgetan; ergében (адданы); treu (верны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

partéitreu

a ве́рны па́ртыі [парты́йным пры́нцыпам]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pflíchtgetreu

a ве́рны абавя́зку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pflíchttreu

a ве́рны абавя́зку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

faithful

[ˈfeɪӨfəl]

1.

adj.

1) ве́рны, адда́ны

2) праўдзі́вы; дакла́дны, акура́тны

2.

n.

ве́рны -ага m., ве́рная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

loyal

[ˈlɔɪəl]

adj.

1) ве́рны, адда́ны

2) ляя́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

treu ergében

a ве́рны, адда́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

treu gesínnt

a ве́рны; (добра)надзе́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wedded

[ˈwedɪd]

adj.

1) ажэ́нены

2) Figur. адда́ны, ве́рны

•

- wedded bliss

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)