саракаго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін, прамежак часу ў 40 гадоў.

2. Гадавіна якой-н. падзеі, якая была 40 гадоў таму назад.

С. навучальнай установы.

С. маёй сяброўкі (саракавы год нараджэння).

|| прым. саракагадо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зыхо́д, -ду м., в разн. знач. исхо́д;

з. паяды́нку — исхо́д поеди́нка;

ноч была́ на ~дзе — ночь была́ на исхо́де;

◊ на ~дзе жыцця́ — на зака́те дней; на скло́не лет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адзе́жа, -ы, ж.

Тое, што і адзенне (у 1 знач.; разм.).

Набыць зімовую адзежу.

|| памянш. адзе́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Каб не ежка ды не адзежка, была б грошай дзежка (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кісце́нь, -цяня́, мн. -цяні́, -цянёў, м.

Даўнейшая зброя ў выглядзе кароткай палкі, на адным канцы якой падвешваўся металічны шар ці іншы цяжар для нанясення ўдараў, а на другім была пятля для надзявання на руку.

Разбойнік з кісцянём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фа́рба ж., в разн. знач. кра́ска;

акварэ́льныя ~бы — акваре́льные кра́ски;

цьмя́ныя ~бы тума́ннай ра́ніцы — ту́склые кра́ски тума́нного у́тра;

прамо́ва была́ бе́дная ~бамі — речь была́ бедна́ кра́сками;

◊ згусці́ць ~бы — сгусти́ть кра́ски

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ікс, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Назва літары «x» лацінскага алфавіта.

2. Абазначэнне лацінскай літарай «x» невядомай або пераменнай велічыні ў матэматыцы.

3. Умоўнае абазначэнне невядомай або знарок неназванай асобы.

Напружанасць у размовах была абумоўлена прысутнасцю X.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паце́ха ж Spaβ m -es, Späβe; Gáudium n -s;

◊ вось была́ паце́ха! das war ein wáhres Gáudium [ein Mórdspaß]!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Gáudium

n -s весяло́сць, паце́ха

das war ein wáhres ~! — во была́ паце́ха!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

асе́лішча Месца, дзе была аселіца 3 (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

спаку́са, -ы, мн. -ы, -ку́с, ж.

1. Тое, што вельмі вабіць чалавека, спакушае, выклікае неадольнае жаданне, цягу да чаго-н.

Не паддавацца ніякім спакусам.

2. Схіленне да інтымнай блізкасці; прывабліванне.

Была яна не толькі чароўнай весялухай, але і зводніцай на спакусу.

|| прым. спаку́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)