Макаросіць ’блытаць, прыводзіць у бязладдзе, непарадак’, ’крышыць, ламаць на дробныя кавалачкі’ (Нас.). Няясна. Магчыма, да макарон (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бэ́рсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
Разм.
1.Блытаць, заблытваць. Шукаючы травы, бо лугавіна ж голая, як бубен, каровы раз-пораз лезуць у жыта, бэрсаюць авёс, а пан злуе і ганяецца за мною.Бажко.
2. Няўмела або неакуратна вязаць, абвязваць што-н; плесці. — От не ўмешваліся б лепей, тата, не ў сваё. Бэрсаеце сетку, ну і бэрсайце.Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Плу́танка ’дулька, пакулле — пыл і дробныя часткі валакна пры трапанні’ (ЛА, 4). Ад ’туманы ’блытаны’ < апутаць ’блытаць, камячыць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пу́таць ’звязваць ногі путам; блытаць’ (ТСБМ, Нас., Сл. ПЗБ, Бяльк., ТС), ’збіваць з толку; гаварыць блытана, непаслядоўна’ (Нас., Бяльк., Шат.), ’пятляць’ (ТС), укр.пу́тати ’надзяваць путы’, рус.пу́тать ’путаць, блытаць’, польск.pętać ’надзяваць путы, кайданы’, чэш.poutati ’тс’, славац.putať ’тс’, в.-луж.putać ’тс’. Арэальная паўночнаславянская інавацыя ад *pǫto, гл. пу́та, другасныя значэнні, магчыма, пад уплывам *pǫtъ ’пуць, шлях; толк’; параўн. фразеалагізм зводзіць з пуці ’збіваць з толку, блытаць’, сюды ж пу́тацца ’сноўдацца; блытацца’, рус.пу́таться ’тс’, польск.pętać się ’настойліва нечым займацца; поўзаць, блытацца пад нагамі’ (апошняе значэнне, паводле Банькоўскага, 2, 539, — з рускай).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мяшэніцца ’мяшацца, збівацца, блытаць’ (Нас.). Рус.смал.мишениться ’падманвацца’, уладз.мишенить ’вяла рабіць што-небудзь’. Утворана ад мешань < мяша́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пляндзі́вый ’надакучлівы’ (Мат. Маг.). Магчыма, са ст.-польск.pletliwy ’баламут, гаваркі, балбатун’ < pleść ’плясці’, або ад plątać ’блытаць’, гл. ппяптаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
confound
[kənˈfaʊnd]
v.
1) бянтэ́жыць
2) блы́таць, зблы́тваць
3) зьдзіўля́ць; зьбіва́ць з тро́пу; разла́джваць, псава́ць
•
- Confound it him
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mix up
v.t.
1) блы́таць, пераблы́тваць
to mix up instructions — пераблы́таць інстру́кцыі
2) мяша́цца (у не́чыя спра́вы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)