◎ Кры́паць 1 ’блытаць (ніткі, валасы)’ (Янк. Мат., Сцяшк.). Да крапаць, корпаць. Гл. корпацца.
◎ Кры́паць 2 ’пісаць абы-як’ (Нар. лекс.). Гл. крыпаць©.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)