czuć się cholernie — кепска (паскудна) сябе адчуваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1.Разм. Успамінаць. [«Буржуй»:] — Вы ўжо старое не памінайце: што было, таго няма.Лынькоў.Па мястэчку — Гвардыян ведае — часта памінаюць яго імя.Зарэцкі.
2. Маліцца за ўпакой памёршых. Поп скорагаворкай памінаў імёны забітых.Мікуліч.
3. Спраўляць памінкі, удзельнічаць у памінках. Але гэты наш першы хлеб, Хлеб, з якім паміналі братоў, Сустракалі з няволі сясцёр... Не забудзецца век.Танк.
•••
Не памінай (не памінайце) ліхам — не ўспамінаць блага. [Ніна:] — Бывайце здаровы, не памінайце ліхам.Лобан.
Памінай як звалі — уцячы, збегчы, знікнуць бясследна. За восень у балота так наліло, што ў поцемках можна шуснуцца ў прорву — і памінай як звалі.Дуброўскі.
Памінаць (успамінаць) добрым словам — успамінаючы, добра адзывацца аб кім‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Патыка́ць1 ’дараваць за дрэнныя ўчынкі, пакідаць непакараным’ (бялыніц., Янк. Мат.; ветк., Мат. Гом.), ’патураць’ (пух., Сл. ПЗБ). Да патака́ць (гл.).
Патыка́ць2 ’сустракаць’ (Нас.). З польск.potykać (się) ’тс’. Сюды ж ганц.патыка́ць ’рабіцца блага, млосна’ (Сл. ПЗБ).
Патыка́ць3, патыка́цца ’утыкаць нос (не ў сваю справу)’ (Нас.), ’рабіць спробу зайсці’ (КЭС, лаг.), з’яўляцца, паказвацца на вочы’ (хойн., Мат. Гом.), паткну́цца ’сунуцца, паказацца куды-н.’ (ТСБМ), потыка́ць ’тыцкаць, соваць’ (ТС). Да тыкаць < прасл.tykati (sę), роднаснага з лат.tūkât, tūcît ’мясіць, ціснуць’, ст.-в.-ням.dûhen ’ціснуць’. Чаргаваннем галосных кораня звязана з ткаць (Фасмер, 4, 130).
Патыка́ць4 ’ткаць па аснове рознакаляровым утком’ (лід., віл., бар., шум., швянч., Сл. ПЗБ), драг.натыка́ты ’тс’ (Клімчук, вусн. паведамл.), патыка́нка ’дыван з ільняной асновай, патыканы рознакаляровымі ніткамі’ (смарг., Сцяшк. Сл.). Магчыма, сюды ж польск.potykaczka ’спадніца, тканая ў чатыры полкі’. Параўн. н.-луж.potykaś ’зацыраваць’. Да па‑ < прасл.po‑ і ткаць < прасл.tъkati.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wohl
1.
a здаро́вы
er ist wíeder ~ — ён вы́здаравеў
~ bekómm's! — на здаро́ўе!
lében Sie ~! — усяго́ до́брага!, быва́йце!
~ óder übel — до́бра ці бла́га
2.
adv
1) до́бра
2) мо́жа, мажлі́ва, бада́й (што)
er wird ~ kómmen* — ён, мо́жа [магчы́ма], прые́дзе [прыбу́дзе]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
awry
[əˈraɪ]1.
adv.
1) кры́ва, набо́к
His tie is awry — Яго́ны га́льштук зье́хаў набо́к
2) Figur. няпра́вільна, наадваро́т, бла́га
Our plans have gone awry — На́шыя пля́ны пераблы́таліся
2.
adj.
1) крывы́, перакры́ўлены
a face awry with pain — твар, перакры́ўлены ад бо́лю
2) няпра́вільны, пераблы́таны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bias
[ˈbaɪəs]1.
n., pl. -ases
1) пахі́лая або́ ўско́сная лі́нія
cut on the bias — рэ́заць наўко́с або́ наўско́с
2) настро́енасьць або́ перакана́насьць за́гадзя; прадузя́тасьць f.
2.
v.t.
бла́га ўплыва́ць, настро́йваць су́праць
3.
adj.
уко́сны, уско́сны
bias band — уко́сная пало́ска
4.
adv.
1) наўско́с, па дыягана́лі
2) ко́са; няпра́вільна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
night
[naɪt]1.
n.
1) ноч f.
Good night! — Дабра́нач!
by (at) night — уначы́; по́начы
last night — учо́ра ўве́чары
to have a good (bad) night — до́бра (бла́га) спаць уначы́
2) це́мра f.; це́мень, це́мрадзь f.
to go forth into the night — зьні́кнуць у це́мры но́чы
3) змрок -у m.
2.
adj.
начны́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
źle
дрэнна, кепска, блага;
źle pracować — дрэнна працаваць;
źle z kim postąpić — дрэнна абысціся з кім;
źle się czuć — дрэнна адчуваць сябе;
źle mu z oczu patrzy — па вачах відаць, што ён задумаў нешта дрэннае
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
хвалі́цца, хвалюся, хвалішся, хваліцца; незак.
Расхвальваць што‑н. сваё, свае поспехі, заслугі і пад. Хваліцца сілай. □ — Вось гэта ў мяне сёлета добра ўрадзіла! — хваліўся гаспадар, паказваючы на канюшыну.Бядуля.[Сонька] ўсім хваліцца, што кучаравая ад роду, але мы ведаем, што без гарачага цвіка тут не абыходзіцца.Сяркоў.Дык вось кінь, Ілья, хваліцца Сваім громам, бліскавіцай: Твая тэхніка — старая, У архіў даўно пара ёй.Крапіва.// З пахвальбой расказваць пра свае ўчынкі, дасягненні і пад. Бацька, захмялелы, хваліўся за сталом, што ён зарабіў не блага і надумаў набыць машыну-воўначасалку.Кухараў.Адразу ж пачала [імянінніца] хваліцца: — А ў нас сёння смачны-смачны пірог быў, з варэннем.Юрэвіч.// З выхваляннем абяцаць зрабіць што‑н. Польскі хлопец Янэк хваліўся сваёй маме, што ён наловіць многа рыбы.Брыль.[Хлапчукі:] — А яшчэ хваліўся — любога на лапаткі палажу!Рунец.// Расказваць, паведамляць пра што‑н. Лясніцкі.. звярнуўся да Тацяны: — Хваліцеся ж, Тацяна Карпаўна, вашымі поспехамі ў санітарнай справе.Шамякін.Пра гэтае месца мы нікому з рыбакоў не хваліліся, бо, апрача ўсяго, там лепш чым дзе бярэцца рыба.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
schlecht
1.
a дрэ́нны, ке́пскі, благі́
er spricht ein ~es Deutsch — ён дрэ́нна размаўлце па-няме́цку
◊ recht und ~ — ≅ з грахо́м папала́м; на благі́ кане́ц