стыпль-чэ́з, ‑а, м.

У спорце — бег або скачкі на хуткасць з перашкодамі.

[Англ. steeplechase.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысь¹, ж.

1. Спосаб бегу каня (або іншай жывёлы), пры якім адначасова выносяцца наперад ногі пярэдняя левая і задняя правая або пярэдняя правая і задняя левая.

Ехаць рыссю.

2. Часты і павольны бег чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

марафо́нскі:

марафо́нскі бег спарт Márathonlauf m -(e)s, -läufe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

jog​1 [dʒɒg] n.

1. бег трушко́м;

go for a jog бе́гаць трушко́м

2. штуршо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

забе́г, ‑у, м.

Бег на пэўную адлегласць у спартыўных спаборніцтвах. Забег на 500 метраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бар’е́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бар’ера (у 1, 2 знач.). Бар’ерны бег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schnélllauf

f -es ху́ткасны бег (канькі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

скоростно́й в разн. знач. ско́расны;

скоростна́я едини́ца ско́расная адзі́нка;

скоростно́й регуля́тор ско́расны рэгуля́тар;

скоростно́й самолёт ско́расны самалёт;

скоростно́й бег на конька́х ско́расны бег на канька́х;

скоростны́е соревнова́ния спорт. ско́расныя спабо́рніцтвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

імклі́вы, -ая, -ае.

1. Вельмі хуткі, быстры ў руху, у развіцці; энергічны, жвавы.

І. бег.

І. час (перан.: пра хуткасць развіцця).

2. Які выражае парыў, імкненне да чаго-н.; палкі, гарачы.

Імклівая прамова.

|| наз. імклі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

побе́жка ж. (аллюр), спец. бег, род. бе́гу м., бяга́, -гі́ ж.; алю́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)