Тату́ля ’ласкавы зварот да бацькі’ (ТСБМ), а таксама ў звароце да дзіцяці (Нас.), ’сын, вельмі падобны да бацькі’ (Яўс.), ’хросны бацька’ (Сцяц. Сл.), тату́ль іранічнае ’вялікі хлопец, старэйшы за іншых’ (беласт., Сл. ПЗБ). Гл. тата, з экспрэсіўнай суфіксацыяй, параўн. матуля1, і ў пераносным ужыванні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Father’s Day [ˈfɑ:ðəzˌdeɪ] n. Дзень ба́цькі (свята, якое ў ЗША адзначаюць у 3-ю нядзелю чэрвеня)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paternal [pəˈtɜ:nl] adj.

1. бацько́ўскі;

paternal advice бацько́ўская пара́да

2. з бо́ку ба́цькі, па бацько́ўскай лі́ніі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ібн

(ар. ibn = сын)

кампанент ва ўласным імені перад імем бацькі, які абазначае «сын», «нашчадак», у народаў, што карыстаюцца арабскай мовай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

starzy

мн. разм. (бацькі) продкі; старыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stryjenka

ж. цётка (жонка брата бацькі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падбухто́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго (што) (разм.).

1. Падбіць што-н. зрабіць (звычайна дрэннае, заганнае).

П. да спрэчак.

2. Настроіць супраць каго-н.

П. сына супраць бацькі.

|| незак. падбухто́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падбухто́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Праро́дзікі ’продкі’ (Сцяшк. Сл.). З польск. praroclzicie ’прабацькі’ з адаптацыяй суфіксальнай часткі, магчыма, па тыпу бацькі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напо́перак, прысл. і прыназ. (разм.).

1. прысл. Па шырыні чаго-н., ушырыню; упоперак.

Разрэзаць батон н.

2. прысл. Наперакор, не згаджаючыся з кім-н.

Гаварыць н.

3. прыназ з Д. Насуперак каму-, чаму-н.

Н. волі бацькі.

Н. жаданням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

biological [ˌbaɪəˈlɒdʒɪkl] adj. біялагі́чны;

a child’s biological parents бацькі́ дзіця́ці, які́я яго́ нарадзі́лі;

biological ripeness біялагі́чная ста́ласць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)