ско́расны в разн. знач. скоростно́й;

с. аўто́бус — скоростно́й авто́бус;

~нае рэ́занне мета́лаў — скоростно́е ре́зание мета́ллов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пасажы́р ’той, хто едзе на поездзе, параходзе, аўтобусе, ляціць на самалёце’ (ТСБМ). З франц. passager ’тс’ праз польск. (pasażer) ці рус. (пассажи́р) мову. Сюды ж пасажы́рка ’пасажырскі аўтобус’ (іўеў., Сцяшк. Сл.) — суфікс як у чыгунка, конка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выжа́рына, ‑ы, ж.

Выгаралы ўчастак балота, лесу. // Некалі выгаралае месца на балоце. Аўтобус туды [у вёску] ходзіць толькі ўлетку, калі паперасыхаюць усе выжарыны. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракараву́ліць сов., в разн. знач. прокарау́лить;

п. дзве гадзі́ны — прокарау́лить два часа́;

п. аўто́бус — прокарау́лить авто́бус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папахадзі́ць, ‑хаджу, ‑ходзіш, ‑ходзіць; зак.

Разм. Хадзіць доўга, неаднаразова. Колькі мы спісалі паперы, колькі ў раён папахадзілі! Просім: пусціце праз вёску аўтобус. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаклу́б

(ад аўта- + клуб)

1) аб’яднанне спартсменаў і аматараў аўтамабільнага спорту;

2) абсталяваны радыёвузлом, кінаўстаноўкай аўтобус.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

crosstown

[,krɔsˈtaʊn]

adj.

да друго́га канца́ го́раду, праз уве́сь го́рад (напр. аўто́бус)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

экспрэ́с м. чыг. Expréss m -es, pl Exprésszüge; аўта. (аўтобус) Éilbus m -ses, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

электро́бус

[ад электра- + лац. (omni)bus = для ўсіх]

аўтобус, рухавік якога жывіцца электрычным токам ад акумулятарных батарэй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пракараву́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Разм.

1. Каравулячы, не ўсцерагчы, правароніць. Пракаравуліць аўтобус.

2. і без дап. Каравуліць некаторы час. Пракаравуліць усю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)