autorka

ж. аўтар (жанчына); аўтарка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verfásser

m -s, - а́ўтар, склада́льнік, ствара́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áutor

m -s, -tóren а́ўтар, ствара́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinsender

m -s, - адпраўні́к, а́ўтар (допісу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пе́сеннік, а, мн. -і, -аў, м.

1. Зборнік песень.

2. Выканаўца песень.

3. Аўтар тэксту песень або кампазітар песеннай музыкі.

Паэт-п.

|| ж. пе́сенніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уклада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўкладае (гл. укласці²) што-н.

У. слоўніка.

У. хрэстаматыі (аўтар, які падбірае тэксты).

|| ж. уклада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. уклада́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эпі́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Выслоўе, якое змяшчаецца перад творам або перад асобным яго раздзелам, у якім аўтар раскрывае сваю задуму, ідэю твора ці яго часткі.

|| прым. эпіграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бельскі (аўтар хронікі) 6/343

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

эпіграматы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Кніжн. Той, хто складае эпіграмы; аўтар эпіграм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thriller [ˈθrɪlə] n. сенсацы́йны рама́н або́ фільм, баяві́к; тры́лер;

a thriller writer а́ўтар баевіко́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)