Вы́курстаць ’выселіць, выгнаць’ (КЭС, лаг.). Польск. уст. з Літвы kurstać ’будзіць, абуджаць, падганяць’. Запазычанне з літ. (pa)kìrsti ’абуджацца, адкрываць вочы (пасля сну)’, якое звязана абляутам з kar̃das ’паўторны гук’, kardìntis ’станавіцца прыметным’, апошнія словы ў сваю чаргу звязаны з kir̃sti ’біць, удараць, рубіць’ (параўн. слав. čersti ’рэзаць’) (гл. Фрэнкель, 258 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лы́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. То адкрываць, то закрываць вочы; маргаць. Генерал толькі што паабедаў, вочкі яго лыпалі сонна і сыта. Мележ.

•••

Лыпаць вачамі — а) бяссэнсава маргаць ад разгубленасць збянтэжанасці, здзіўлення, страху. Нейкі час .. [Ладуцька] разгублена лыпаў вачыма, а потым упарта закруціў галавой. Кулакоўскі; б) маўчаць, не ведаючы, што сказаць. [Алаіза:] — Часам звычайны рабочы што спытае, а ты стаіш і лыпаеш вачыма, не ведаеш, што адказаць. А спытае, здаецца, і вельмі простае. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uncover

[ʌnˈkʌvər]

1.

v.t.

1) здыма́ць по́крыўку, адкрыва́ць

2) выяўля́ць, рабі́ць вядо́мым

3) здыма́ць капялю́ш або́ ша́пку

2.

v.i.

прыўзьніма́ць капялю́ш або́ ша́пку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

enthüllen

vt

1) здыма́ць по́крыва (з чаго-н.); выяўля́ць

ein Dnkmal ~ — адкрыва́ць по́мнік

2) выкрыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Скалбо́ціць ‘размяшаць’ (іўеў., Сл. ПЗБ), скалбуці́ць ‘збоўтаць, перамяшаць’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Да калбата́ць (гл.), што звязана з літ. kalbė́ti ‘гаварыць’, ідыш kalbekenen ‘гаварыць мяшанай мовай’, ням. дыял. (усх.-прус.) kalbêken ‘гаварыць многа і голасна’, рус. прыбалт. скалбе́каться ‘пачаць гаварыць па-літоўску’, адносна якіх гл. Анікін, Опыт, 279. Параўн. аднак прасл. *skolbiti seадкрываць рот, ашчэрваць зубы; смяяцца’, якое Варбат (ОЛА, Исследов., 1975, 139) выводзіць ад *skoliti, гл. скалщь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lsschießen

* аддз. vi

1) страля́ць, адкрыва́ць аго́нь

schieß los! — разм. пачына́й!, выкла́двай!

2) (s) кі́нуцца, ры́нуцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erschleßen

* vt

1) адкрыва́ць

2) асво́йваць

3) тлума́чыць, раскрыва́ць (напр. значэнне слова)

4) зрабі́ць вы́вад, заключы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

initiate

1. [ɪˈnɪʃieɪt]

v.t.

1) пачына́ць, распачына́ць, ініцыява́ць

2) урачы́ста прыма́ць у арганіза́цыю, адкрыва́ць таямні́цу

3) знаёміць, уво́дзіць каго́ ў што, утаямні́чваць

2. [ɪˈnɪʃiət]

n.

новапрыня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unfold [ʌnˈfəʊld] v.

1. разго́ртваць; разго́ртвацца; развіна́ць; развіна́цца;

The plain unfolded before us. Перад намі рассцілалася раўніна.

2. адкрыва́ць, раскрыва́ць, тлума́чыць (планы, думкі і да т.п.);

She unfolded her plans to me. Яна расказала мне пра свае планы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

objawiać

незак.

1. аб’яўляць, абвяшчаць;

2. выяўляць, праяўляць;

objawiać niepokój — праяўляць непакой;

3. разглашаць, разгалошваць, адкрываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)