surrender
[səˈrendər]
1.
n.
здава́ньне n., зда́ча, адмо́ва, састу́пка f.; капітуля́цыя f.
2.
v.t.
1) здава́ць
2) адмаўля́цца, саступа́ць
3.
v.i.
здава́цца, капітулява́ць; аддава́цца чаму́
to surrender oneself to grief — адда́цца журбе́, го́ру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
steep3 [sti:p] v.
1. мачы́ць, вымо́чваць; насто́йваць, зава́рваць;
Steep the vegetables for two hours in water. Пакладзіце гародніну на дзве гадзіны ў ваду.
2. fml паглыбля́цца, ца́лкам аддава́цца (чаму-н.);
He steeped himself in German. Ён паглыбіўся ў вывучэнне нямецкай мовы;
She steeped in prejudice. Яна загразла ў забабонах.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wídmen
1.
vt (D) прысвяча́ць (каму-н., што-н.)
2.
(sich)
(D) прысвяча́ць сябе́, аддава́цца (каму-н., чаму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
abandon
[əˈbændən]
1.
v.t.
1) пакіда́ць; адмаўля́цца
to abandon a career — пакі́нуць прафэ́сію
to abandon a custom — адыйсьці́ ад звы́чаю
to abandon one’s home — пакі́нуць (свой) дом
2) адрака́цца; адмаўля́цца; адступа́ць
to abandon one’s position — адмо́віцца ад сваёй пазы́цыі, перакана́ньня
3) парыва́ць; вырака́цца; пазбыва́цца
to abandon a habit — пазбыва́цца звы́чкі
4) аддава́цца; упада́ць
to abandon oneself to despair — аддава́цца ро́спачы, упада́ць у ро́спач
2.
n.
1) бестурбо́тнасьць f.
to dance with youthful abandon — танцава́ць з маладо́й бестурбо́тнасьцю
2) бесцырымо́ннасьць, нястры́манасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
чуцца, гучаць, разлягацца, раздавацца / з рэхам: аддавацца; зычэць (разм.); ісці, бегчы, несціся, разносіцца, даносіцца, даходзіць, далятаць (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
híngeben
*
1.
vt аддава́ць; перадава́ць у вало́данне; уступа́ць; ахвярава́ць
2.
(sich) аддава́цца, прысвяці́ць сябе́
sich der Hóffnung ~ — суцяша́ць сябе́ надзе́яй, спадзява́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
indulge
[ɪnˈdʌldʒ]
1.
v.t.
1) дазваля́ць сабе́ прые́мнасьць
2) патура́ць, пабла́жліва ста́віцца да каго́-чаго́
3)
а) дава́ць во́лю (сваі́м жада́ньням)
б) хава́ць, пе́сьціць у сэ́рцы (надзе́ю)
2.
v.i.
1) аддава́цца сваі́м прые́мнасьцям
2) дазваля́ць сабе́
He indulges in tobacco — Ён ку́рыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
devote
[dɪˈvoʊt]
v.
1)
а) прысьвяча́ць сябе́ (Бо́гу, спра́ве), прысьвяча́ць (-ца)
б) devote oneself — аддава́цца, прысьвяча́цца
The museum devotes one wing to modern art — Музэ́й адно́ крыло́ прысьвяча́е суча́снаму маста́цтву
2) аддава́ць; надава́ць
to devote much time to studies — аддава́ць шмат ча́су наву́цы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Illusión
f -, -en ілю́зія, падма́н пачу́ццяў
sich ~en híngeben* — аддава́цца ілю́зіям
sich (D) ~en máchen (von D) — це́шыць сябе́ ілю́зіямі (наконт чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verlássen
*
I
1.
vt пакіда́ць
die Welt ~ — паміра́ць
2.
(sich)
(auf A) спадзява́цца (на каго-н.), аддава́цца чыёй-н. во́лі
II
a само́тны, пакі́нуты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)