аддава́цца гл. аддацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аддава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аддаю́ся аддаё́мся
2-я ас. аддае́шся аддаяце́ся
3-я ас. аддае́цца аддаю́цца
Прошлы час
м. аддава́ўся аддава́ліся
ж. аддава́лася
н. аддава́лася
Загадны лад
2-я ас. аддава́йся аддава́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час аддаючы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аддава́цца несов.

1. в разн. знач. отдава́ться; (увлекаться чем-л. — ещё) предава́ться; см. адда́цца 1;

2. страд. отдава́ться; предава́ться; обрека́ться; определя́ться; см. аддава́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддава́цца, ‑даюся, ‑даешся, ‑даецца; ‑даёмся, ‑даяцеся, ‑даюцца; незак.

1. Незак. да аддацца.

2. Зал. да аддаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адда́цца, -да́мся, -дасі́ся, -да́сца; -дадзі́мся, -дасце́ся, -даду́цца; зак.

1. каму-чаму і на што. Аддаць сябе ва ўладу пераможцы, здацца; пакарыцца не супраціўляючыся.

А. на чужую волю.

2. каму-чаму. Цалкам прысвяціць сябе каму-, чаму-н.; захапіцца чым-н, паглыбіцца ў што-н. (думкі, мары).

А. навуцы.

3. каму. Уступіць у палавую сувязь з кім-н.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Адгукнуцца, адазвацца, адбіцца; выклікаць сабою якое-н. пачуццё.

У гарах аддалося рэха.

Боль аддаўся ў паясніцы.

5. безас. Будзе аддадзена, заплачана.

Некалі аддасца.

|| незак. аддава́цца, -даю́ся, -дае́шся, -дае́цца; -даёмся, -даяце́ся, -даю́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́сціцца, пе́шчуся, пе́сцішся, пе́сціцца; незак.

Аддавацца пяшчотам, цешыцца бестурботнасцю.

П. ў цяньку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

летуце́ць, -тучу́, -ту́ціш, -ту́ціць; -ту́цім, -ту́ціце́, -ту́ця́ць; -туці́; незак.

Аддавацца марам, марыць.

Л. аб шчаслівых днях дзяцінства.

|| наз. летуце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обрека́ться страд. асуджа́цца, асу́джвацца; аддава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отдава́ться

1. (отдавать себя, покоряться) аддава́цца;

2. (увлекаться чем-л.) аддава́цца, уляга́ць (у што);

3. (отражаться) адгука́цца, адбіва́цца;

4. (о боли) аддава́цца, кало́ць;

5. страд. (к отдава́ть 1) аддава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кейфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак.

Разм. Аддавацца кейфу. Кейфаваць пасля абеду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)