эскадры́лля, ‑і, ж.

1. Падраздзяленне ваеннай авіяцыі, якое складаецца з некалькіх звенняў самалётаў. Партызанам нічога не заставалася, як рушыць у паход без батарэй, бо адпомсціць за збіты самалёт сюды, як пасля выявілася, ляцела цэлая эскадрылля цяжкіх бамбардзіроўшчыкаў. Ваданосаў.

2. Група лётчыкаў, якія ўваходзяць у склад такога падраздзялення. [Камандзір] загадаў першай эскадрыллі адразу пасля пастраення ісці ў баракамеру. Алешка.

3. перан. Разм. Пра вялікую колькасць птушак, рыб і пад. Ля берага ў праменні сонца грэюцца эскадрыллі маленькіх рыбак. Карпюк.

[Фр. escadrille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

herself [hɜ:ˈself] pron.

1. сябе́; -ся, -цца;

She hurt herself. Яна выцялася.

2. сама́;

She saw it herself. Яна сама гэта бачыла.

be herself (пра жанчыну або дзяўчыну) быць у сваі́м звыча́йным (до́брым) ста́не здаро́ўя, настро́ю; не паддава́цца ўплы́ву і́ншых людзе́й;

She is not herself. Яна сама не ў сабе (сама не свая);

(all) by herself сама́; самасто́йна, без чыёй-н. дапамо́гі;

(all) to herself для яе́ адно́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

most, ~u

м. мост;

most zwodzony — пад’ёмны мост;

most kolejowy — чыгуначны мост;

most wiszący — вісячы мост;

most powietrzny — паветраны мост;

prosto z ~u — проста з моста; проста; без хітрыкаў;

spalić za sobą ~y — спаліць за сабою масты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

koszula

koszul|a

ж. кашуля, сарочка;

~a nocna — начная сарочка;

~a śmiertelna — саван;

bliższa ~a ciału niż sukmana прык. свая кашуля бліжэй да цела;

jeszcze wtedy ~ę w zębach nosił разм. ён тады яшчэ без штаноў хадзіў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

закі́дваць несов.

1. (бросая, покрывать) забра́сывать, заки́дывать; (заполнять — ещё) зава́ливать;

2. перен. забра́сывать;

1, 2 см. закі́даць 1, 2;

3. (бросать куда-л. далеко) забра́сывать, заки́дывать; зашвы́ривать;

4. теря́ть;

5. (придавать другое положение) заки́дывать; (голову — ещё) запроки́дывать;

6. (оставлять без внимания) забра́сывать;

7. разг. (завозить, доставлять куда-л.) забра́сывать;

3-7 см. закі́нуць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gaudia principium nostri sunt saepe doloris (Ovidius)

Радасць часта з’яўляецца пачаткам нашага гора.

Радость часто является началом нашего горя.

бел. Шчасце і трасца ‒ пераходныя свацці. Шчасце пераходам жыве. Не смейся, дзеўка, удаве, бо прыйдзе ліха і табе.

рус. Радость не вечна, печаль не бесконечна. Счастье с не счастьем близко живут.

фр. Aise et mal se suivent de près (Счастье с несчастьем рядом идут).

англ. The morning sun never lasts a day (Утреннее солнце не на весь день).

нем. Glück und Glas, wie leicht bricht das (Счастье и стекло, как они легко разбиваются). Glück ist nimmer ohne Tück (Счастье никогда не бывает без коварства).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

царь в разн. знач. цар, род. цара́ м.;

царь звере́й перен. цар звяро́ў;

царь царе́й цар царо́ў;

царь-деви́ца фольк. цар-дзяўчы́на;

царь-пти́ца фольк. цар-пту́шка;

без царя́ в голове́ клёку ў галаве́ не ма́е; але́ю ў галаве́ ма́ла;

при царе́ Горо́хе за дзе́дам шве́дам; пры цары́ Гаро́ху, як людзе́й было́ тро́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вучэ́нне н.

1. Lrnen n -s, Stdium n -s, -di¦en; Lhre f - (рамяству);

быць у вучэ́нні in die Lhre gehen*; in der Lhre [usbildung] sein (у каго-н. bei D); (выкладанне) nterricht m -(e)s, Belhrung f -, Lrnen n -s;

2. вайск.:

вайско́вае вучэ́нне Manöver [-vər] n -s, Übung f -, -en;

3. (тэорыя) Lhre f , -n;

без вучэ́ння няма́ ўме́ння Übung macht den Mister

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

durchschlafen

I drchschlafen

* vi (пра)спа́ць (без перапынку пэўны час)

er schlief die gnze Nacht durch — ён праспа́ў усю́ ноч

II durchschlfen

* vt праспа́ць (які-н.час)

der Bär durchschläft den Wnter — мядзве́дзь право́дзіць зіму́ ў спя́чцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ЛА́ЗНЯ,

памяшканне, абсталяванае для мыцця цела, а таксама паляпшэння функцыянальнага стану арганізма пры некат. захворваннях (рэўматызм, падагра, хваробы нырак, неўрозы і інш.). Аздараўленчае ўздзеянне Л. шырока выкарыстоўвалася многімі народамі са старажытнасці. Першыя звесткі пра Л. ў Стараж. Русі адносяцца да 10 ст. (Кіеў). На Беларусі з ранняга сярэдневякоўя Л. былі пашыраны ў гарадах, мястэчках і вёсках (часцей у заможных сялян). Да пач. 20 ст. на вёсцы пераважалі курныя Л. з печкай-каменкай без дымаходу, з маленькім аконцам. Трапляліся i Л. паўзямлянкі. Да Л. звычайна прыбудоўвалі прылазнік (прымыльнік). Уздоўж сцяны рабілі палок, на якім парыліся з венікам. Падлогу масцілі плашкамі, радзей дошкамі. Часам будавалі Л. з дымаходамі, з умураванымі ў печ катламі.

У наш час найчасцей карыстаюцца Л. з парыльняй: рускага тыпу (з вільготным паветрам) ці фінскага — сауны (з сухім, гарачым паветрам), у некат. Л. ёсць плавальныя басейны, памяшканні для фізіятэрапеўтычных працэдур, дэзінфекцыйныя камеры.

т. 9, с. 102

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)