durchschlafen

I dúrchschlafen

* vi (пра)спа́ць (без перапынку пэўны час)

er schlief die gánze Nacht durch — ён праспа́ў усю́ ноч

II durchschláfen

* vt праспа́ць (які-н.час)

der Bär durchschläft den Wínter — мядзве́дзь право́дзіць зіму́ ў спя́чцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)