durchschlafen
I dúrchschlafen
* vi (пра)спа́ць (без перапынку пэўны час)
er schlief die gánze Nacht durch — ён праспа́ў усю́ ноч
II durchschláfen
* vt праспа́ць (які-н.час)
der Bär durchschläft den Wínter — мядзве́дзь право́дзіць зіму́ ў спя́чцы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)