Verbum

адраса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто пасылае паштовае адпраўленне; адпраўнік.

|| ж. адраса́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

ара́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Той, хто апрацоўвае, арэ зямлю; земляроб.

Дзе а. плача, там жняя скача (прыказка).

|| прым. ара́цкі, -ая, -ае.

аўкцыён, -у, м.

Публічны продаж маёмасці, калі пакупніком становіцца той, хто дасць большую суму.

Прадаць з аўкцыёну.

|| прым. аўкцыённы, -ая, -ае.

А. продаж.

балаго́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Той, хто займаецца перавозам грузаў ці людзей на ўласнай фурманцы.

|| прым. балаго́льскі, -ая, -ае.

Б. занятак.

абма́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто абмануў або абманвае каго-н.

|| ж. абма́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. абма́ншчыцкі, -ая, -ае.

ініцыя́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто праяўляе ініцыятыву; пачынальнік.

Ініцыятары спаборніцтва.

|| ж. ініцыя́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

спаве́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Святар, які прымае споведзь.

2. Той, хто прыйшоў на споведзь.

|| ж. спаве́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

улада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўладае чым-н.

У. аўтамашыны.

|| ж. улада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. улада́льніцкі, -ая, -ае.

хронаметры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто хронаметруе што-н.; хронаметражыст.

|| ж. хронаметры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

цырава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца цыраваннем; майстар па цыраванні.

|| ж. цырава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. цырава́льшчыцкі, -ая, -ае.