мо́цна нареч.

1. кре́пко, про́чно; надёжно;

2. си́льно, кре́пко, мо́щно;

3. си́льно;

4. си́льно, мо́щно;

5. кре́пко;

6. си́льно, стра́стно;

7. добро́тно; надёжно;

1-7 см. мо́цны 1-7;

◊ нязгра́бна скро́ены, ды м. сшы́ты — погов. нела́дно скро́ен, да кре́пко сшит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чай, род. ча́ю м., в разн. знач. чай;

кве́тачны ч. — цвето́чный чай;

мо́цны (сла́бы) ч. — кре́пкий (сла́бый) чай;

вячэ́рні ч. — вече́рний чай;

запрасі́ць на ч. — пригласи́ть на чай; пригласи́ть к ча́ю;

○ зялёны ч. — зелёный чай;

◊ дава́ць на ч. — дава́ть на чай

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

firm​2 [fɜ:m] adj.

1. цвёрды; мо́цны, трыва́лы;

a firm foundation трыва́лы падму́рак

2. усто́йлівы, стабі́льны;

firm prices стабі́льныя цэ́ны

3. цвёрды, непахі́сны;

a firm decision цвёрдае рашэ́нне;

a firm conviction цвёрдая ўпэ́ўненасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stormy [ˈstɔ:mi] adj.

1. бу́рны, штармавы́, навальні́чны;

stormy weather штармаво́е надво́р’е;

a stormy wind мо́цны ве́цер

2. бу́рны, запа́льчывы; лю́ты, шалёны; раз’ю́шаны;

a stor my look зло́сны по́зірк;

a stormy discussion бу́рная дыску́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

outcry

[ˈaʊtkraɪ]

1.

n., pl. -cries

1) мо́цны крык, вы́крык -у m.

2) гу́чны пратэ́ст

2.

v.

1) го́ласна крыча́ць, выкры́кваць

2) перакры́кваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жо́рстка прысл, жо́рсткі

1. (бязлітасны) gráusam, brutál; hart;

жо́рсткае абыхо́джанне з кім-н gráusame Behándlung;

2. (вельмі моцны) héftig, gewáltig; stark;

жо́рсткі боль héftiger Schmerz;

3. (цвёрды) hart, rau;

жо́рсткая вада́ hártes Wásser

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Brühe

f -, -n булён; адва́р; по́ліўка

stárke ~ — мо́цны булён

dünne ~ — рэ́дкі булён

◊ éine lánge ~ [viel ~] máchen — разм. ≅ валаво́дзіць, валакі́ціць, мару́дзіць, цягну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ула́дны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Схільны навязваць сваю волю, загадваць, падначальваць сабе. Быстры, уладны і настойлівы, .. [Ермакоў] заўсёды кіраваў іншымі і прызвычаіўся, каб яго паважалі і слухаліся. Мележ. Мужчына ішоў з сабакам, моцны і шыракаплечы, уладны і пераможны і сам падобны на Геракла. Караткевіч. // Які выражае ўладу, волю, рашучасць; уладарны. [Жанчына] акінула Анатоля з галавы да ног уладным позіркам.. і лагодна ўсміхнулася. Ваданосаў. — Стой! Не варушыся! — пачуў .. [Карніцкі] уладны і моцны шэпт, як толькі выбраўся на супрацьлеглы бераг. Паслядовіч.

2. (звычайна з адмоўем «не»). Які мае права, уладу што‑н. рабіць. Агонь у камінку гарэў ласкава і роўна, над ім не ўладны быў асенні вецер, што зласліва шастаў за акном... М. Стральцоў.

3. перан. Неадольны, усемагутны. Уздыхне зямля шчасліва — і з пачуццём асалоды, Уся аддасца ўладнай сіле рук працоўных чалавека. Буйло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дужы, моцны, магутны, трывалы, вынослівы, цягавіты, здаровы; жылісты (разм.); мядзведжы (перан.) □ хоць у саху

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Разго́гаць ’разбіць’, разго́гацца ’разбіцца’ (Нас.). Да го́гаць ’біць адно аб другое’, го́гнуць ’стукнуць’, го́ганне ’удар аднаго звонкага прадмета аб другі’ (Нас.), укр. го́гіт ’іржанне’, ’моцны і працяглы гук, шум’. Гукапераймальныя ўтварэнні, параўн. ЭССЯ, 6, 194–195. Звонкі варыянт у раско́каць ’разбіць’ (што звязана з кока ’яйка’, ко́кнуць, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)