несусве́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які здзіўляе сваёй недарэчнасцю, бязглуздзіцай.
2. Вельмі моцны ў сваім праяўленні, незвычайны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
несусве́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які здзіўляе сваёй недарэчнасцю, бязглуздзіцай.
2. Вельмі моцны ў сваім праяўленні, незвычайны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)