спра́вка в разн. знач. даве́дка, -кі ж.;
обрати́ться куда́-л. за спра́вкой звярну́цца куды́-не́будзь за даве́дкай;
спра́вка с ме́ста рабо́ты даве́дка з ме́сца пра́цы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
усюды, скрозь; паўсюды, паўсюль (разм.) □ дзе хочаш, на кожным кроку, што ні крок, куды ні глянь, дзе ні глянь, куды ні падайся, куды ні ступі, як кінуць вокам, як скінуць вокам, як акінуць вокам, ад краю да краю, тут і там
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
запрато́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
Пакласці, падзець невядома куды. — У вас, гаспадыні, заўсёды так: як дзе што запраторыце, дык са свечкай не знойдзеш. Сабаленка. // Схаваць, прыбраць куды‑н. так, каб цяжка было знайсці. — Пашанцавала мне тады ў аднаго чалавека выменяць на сала аж чатыры пуды солі. Схаваў я яе, як сцямнела, — два пуды ў дровах, а два пад сена запраторыў. Паслядовіч. // перан. Заслаць, выслаць, пасадзіць куды‑н., адкуль цяжка выбрацца. Абуджаў калісь местачковых абывацеляў саматужны рэдактар Бухберг, але яго запраторылі ў вар’яцкі дом, хоць ён вар’ятам, можа, і не быў. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адве́зці сов.
1. (на некоторое расстояние или обратно) отвезти́;
2. (отправить куда-л.) отвезти́, увезти́;
куды́ ты яго́ адвёз? — куда́ ты его́ отвёз (увёз)?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
назіра́ць несов.
1. наблюда́ть;
2. следи́ть, присма́тривать;
н. за дзе́цьмі — следи́ть (присма́тривать) за детьми́;
3. следи́ть;
~ра́й, куды́ ён по́йдзе — следи́, куда́ он пойдёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
скіро́ўвацца несов.
1. направля́ться; повора́чивать;
2. (на што, да чаго, куды) перен. направля́ться, склоня́ться (к чему, куда);
3. страд. направля́ться; повора́чиваться; склоня́ться; см. скіро́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
звазі́ць, зважу, звозіш, звозіць; зак., каго-што.
1. Адвезці куды‑н. і прывезці назад; дапамагчы каму‑н. з’ездзіць куды‑н. — Тодарка, саколік, можа б ты мне каня даў. Дзіця зусім нядужае, трэба да доктара звазіць. Крапіва.
2. Абл. Звезці ў адно месца. Верабей не захацеў сказаць, што Даніла ўсю пшаніцу звазіў у гумны за адну ноч. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заправа́дзіць, ‑ваджу, ‑вадзіш, ‑вадзіць; зак., каго-што.
Разм. Адаслаць, саслаць куды‑н. далёка ці надоўга. — Бацька заправадзіў млне памагаць у Дойлавай гаспадарцы. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аслупяне́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. аслупянець. Не відаць было, ці.. [гаспадар] куды гэтак пільна ўзіраецца, ці проста закамянеў у дзіўным аслупяненні. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́грабціся, ‑грабуся, ‑грабешся, ‑грабецца; зак.
Разм. Выйсці, пераадолеўшы сыпучы пясок або снег. Выграбціся на дарогу. // перан. Пераадольваючы цяжкасці, перашкоды, выйсці, выбіцца куды‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)