Verbum

мацюка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што (разм.).

Лаяць матам².

мацяркі́ гл. мацеркі.

мацяры́к, -церыка́, мн. -церыкі́, -церыко́ў, м.

Вялікая частка сушы, якая абмываецца морамі і акіянамі; кантынент.

|| прым. мацерыко́вы, -ая, -ае.

М. клімат.

мацяры́нскі гл. маці.

мацяры́нства, -а, н.

1. Стан жанчыны-маці ў перыяд цяжарнасці, родаў і кармлення дзіцяці.

Ахова мацярынства.

2. Уласцівае маці пачуццё да дзяцей, усведамленне яе кроўнай сувязі з дзецьмі.

Пачуццё мацярынства.

мача́, -ы́, ж.

Вадкасць, што выдзяляецца ныркамі як прадукт абмену рэчываў.

|| прым. мачавы́, -а́я, -о́е.

М. пузыр.

мачаго́нны, -ая, -ае.

Які ўзмацняе выдзяленне мачы.

Мачагонныя сродкі.

мача́ла, -ы, мн. -ы, -ча́л і -аў, ж.

Тонкія доўгія палоскі з лубянога слоя ліпавай кары, з якіх вырабляюць рагожу, вяроўкі і пад.

|| прым. мача́льны, -ая, -ае.

мача́лісты, -ая, -ае (разм.).

Валакністы, падобны да мачалы.

мача́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Жмут мачал або якіх-н. валокнаў для мыцця, змывання гразі і пад.; наогул мяккі выраб, прызначаны для мыцця чаго-н.

|| прым. мача́лкавы, -ая, -ае.