данасі́ць сов., в разн. знач. доноси́ть;

д. апо́шнія дро́вы — доноси́ть после́дние дрова́;

д. бо́ты — доноси́ть сапоги́;

д. дзіця́ — доноси́ть ребёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

папрасі́цца сов.

1. в разн. знач. попроси́ться;

п. на машы́ну — попроси́ться на маши́ну;

дзіця́і́лася — ребёнок попроси́лся;

2. попроси́ть поща́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прасмакта́ць сов., в разн. знач. прососа́ть;

дзіця́ цэ́лую гадзі́ну ~та́ла со́ску — ребёнок це́лый час прососа́л со́ску;

п. наскро́зь — прососа́ть наскво́зь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ахі́лак ’кволае дзіця’ (полац., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), охілок ’слабы чалавек’ (петрык., Цыхун, вусн. паведамл.). Ад хілы ’слабы, пахілы’, відаць, пад уплывам асілак волат, магутны чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каранты́ш ’чалавек невысокага росту’ (Нас., Касп., КЭС, лаг.; ТСБМ), да каратыш (гл.) з экспрэсіўнай назалізацыяй. Магчыма, пад уплывам карандаш ’аловак’ (параўн. карандаш ’малое дзіця’ (Жд. 3).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыксу́н ’крыкун (пра дзіця)’ (Юрч., Яўс., З нар. сл., КЭС, лаг., Жд. 3, Мат. Маг., Сцяшк.). Утварэнне на ‑ун пад уплывам крыкун. Да крыкса2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малазён ’немаўля, грудное дзіця’ (Федар. 7). Утворана, як маладзей (гл.), з mold‑ і суф. ‑ěnъ. Мена дз > з (гл. Карскі, 1, 350–351). Да малады́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́круць ’помесь паляўнічага сабакі з дварняком’ (Жыв. НС), по́кручдзіця ад бацькоў розных нацыянальнасцей’ (Нікан.). Укр. по́круч ’помесь’, польск. pokurcz ’помесь’. Да по- і круціць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

precocious [prɪˈkəʊʃəs] adj.

1. які́ рана разві́ўся;

a precocious child не па гада́х развіто́е дзіця́;

precocious talent та́лент, які́ рана разві́ўся

2. заўча́сны;

precocious maturity заўча́сная ста́ласць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bloom2 [blu:m] v.

1. цвісці́, расцвіта́ць

2. развіва́цца; квітне́ць;

The child had bloomed during his stay in the camp. Дзіця набралася здароўя і сіл у лагеры.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)