манаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манаграфіі; у форме манаграфіі. Манаграфічнае апісанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манапо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манаполіі (у 1 знач.). Манапольнае права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манафтангі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манафтонга; які з’яўляецца манафтонгам. Манафтангічныя гукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пнеўмако́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пнеўмакока, які выклікаецца пнеўмакокамі. Пнеўмакокавая хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́жневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пожні. Насустрач праляталі пожневыя палі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́крывачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да покрыўкі, звязаны з покрыўкай. Покрывачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да поту; які выдзяляе пот. Потавыя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правізі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да правізіі; прызначаны для правізіі. Правізійны склад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапо́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да праполкі, звязаны з праполкай. Праполачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасі́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прасіцеля, уласцівы яму. Прасіцельскі выраз твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)