ánrüchig

a які́ ма́е дрэ́нную рэпута́цыю, адыёзны, сумні́цельны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gelégenheitsarbeiter

m -s, - чалаве́к, які́ ма́е выпадко́вы заро́бак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gleich gesínnt

a які́ [што] ма́е адно́лькавы склад ду́мак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

акру́га Мясцовасць, якая мае агульную гаспадарчую сувязь, адны інтарэсы, адзінае кіраванне (Слаўг.)..

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

przypuszczalny

мяркуемы; які маецца (мае) быць; які маецца на ўвазе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

władny

1. здольны; які мае магчымасць (зрабіць);

2. магутны; уплывовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

faulty

[ˈfɔlti]

adj.

зага́нны, які́ ма́е недахо́пы; памылко́вы, няпра́вільны; няспра́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

merchantable

[ˈmɜ:rtʃəntəbəl]

adj.

хо́дкі, які́ ма́е вялі́кі по́пыт (пра тава́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

далёкі, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, адбываецца на вялікай адлегласці або які мае вялікую працягласць.

Далёкая планета.

Д. стрэл.

Далёкая дарога.

На далёкіх подступах (таксама перан.). Далёкая старонка без ветру сушыць (прыказка).

2. Аддзелены ад сучаснага вялікім прамежкам часу.

Далёкае мінулае.

3. Які не мае блізкіх кроўных сувязей.

Д. родзіч.

4. перан. Які мае мала агульнага з кім-, чым-н.

Мы з ім далёкія людзі.

Д. ад навукі чалавек.

5. ад чаго. Які не мае намеру рабіць што-н., думаць пра што-н.

Я д. ад думкі абражаць вас.

6. (толькі з адмоўем). Разумны, кемлівы (разм.).

Дзяўчына не надта далёкая.

|| наз. далёкасць, -і, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кла́сны, -ая, -ае.

1. гл. клас.

2. у знач. наз. кла́сны, -ага, м.; кла́сная, -ай, ж. Класны кіраўнік (разм.).

3. Які мае пэўны клас, разрад (пра судна і г.д.; спец.).

4. Які мае высокую ступень чаго-н.; які паказвае клас (у 7 знач.).

К. сталявар.

К. спартсмен.

Класная гульня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)