scorpion​2 [ˈskɔ:piən] n.

1. скарпіён; з’е́длівы чалаве́к

2. the Scorpion astron. Скарпіён (сузор’е)

3. the Scorpion astrol. Скарпіён (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slash​1 [slæʃ] n.

1. рэ́зкі ўдар; уда́р наво́дмаш (шабляю)

2. глыбо́кая ра́на; рубе́ц

3. разрэ́з (у адзежы);

slashes in the sleeves разрэ́зы на рукава́х

4. знак (/)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swell​1 [swel] n.

1. хвалява́нне (мора), зыб

2. нараста́нне, узды́м, пашырэ́нне;

a swell of panic нараста́нне па́нікі

3. mus. знак, які́ азначае нараста́нне і паслабле́нне гу́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prostration

[prɑ:sˈtreɪʃən]

n.

1) ляжа́ньне ні́цма (прыні́жана або́ на знак паша́ны), прастра́цыя f

2) зьнямо́жаньне n. (фізы́чнае ці духо́ўнае)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

но́та​1

(лац. nota = знак, заўвага)

1) умоўны графічны знак для абазначэння музычнага гуку, а таксама сам гэты гук;

2) мн. музычны твор у нотным запісе (напр. папка з нотамі);

3) перан. тон гаворкі, у якім выражаецца пэўнае пачуццё (напр. н. незадавальнення).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

раздзяля́льны

1. téilend, trénnend; Schéide-; Trénnungs-; Téilungs-;

раздзяля́льны знак грам Trénnungszeichen n -s, -;

2. грам, філас áusschließend, disjunktív;

раздзяля́льны злу́чнік disjunktíve Konjunktión

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

саба́чка м

1. памянш Hündchen n -s, -;

2. тэх Klínke f -, -n, Spérrhaken m -s, -;

3. камп (знак @ At [ɛt]); гл слімак 3.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мішэ́нь

(рус. мишень, ад тур. nisan = знак)

прадмет, які служыць цэллю пры вучэбнай стральбе;

2) перан. той, хто з’яўляецца прадметам нападак нападкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

piętno

н.

1. перан. гіст. кляймо; адбітак; знак;

odcisnąć na kim/czym swoje piętno — пакласці свой адбітак на кім/чым;

piętno zbrodni перан. кляймо злачынства;

2. (на скуры) пляма, радзімы знак, радзімка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адмахну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Узмахам адагнаць ад сябе каго-, што-н.

А. ад мух.

2. Махнуць рукой у знак пратэсту, нязгоды з чым-н.

3. перан. Адмовіцца рабіць што-н., не жадаючы разабрацца ў справе (разм.).

А. ад таго, што было.

А. ад вырашэння пытанняў.

|| незак. адма́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

А. рукамі і нагамі (наадрэз адмаўляцца ад каго-, чаго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)