прывіта́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Словы, рух, жэст, звернутыя да каго-н. як знак добразычлівасці, дружалюбнасці, добрага пажадання і пад.
Адказаць на чыё-н. п.
Перадаць п.
2. нязм. Зварот да блізкага знаёмага пры сустрэчы (разм.).
П.!
Куды крочыш?
3. Вусны або пісьмовы зварот да каго-н. з выказваннем асабістай прыязнасці, добрага пажадання, салідарнасці і пад.
Гарачае п. абаронцам Радзімы.
Паслаць п. юбіляру
|| прым. прывіта́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
старт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.
1. Момант пачатку спартыўных спаборніцтваў.
Узяць с. (пачаць спаборнічаць). Даць с. (даць знак да пачатку спаборніцтва).
2. Месца, адкуль пачынаюцца спаборніцтвы па хадзьбе, бегу, яздзе, плаванні.
С. знаходзіцца на другім канцы пляцоўкі.
3. Момант ўзлёту лятальнага апарата; месца, з якога праводзіцца яго ўзлёт.
4. перан. Пачатак чаго-н.
С. у навуцы пачаўся з цікавага артыкула.
|| прым. ста́ртавы, -ая, -ае.
Стартавая пляцоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
марга́ць несов.
1. морга́ть, мига́ть;
м. вача́мі — морга́ть (мига́ть) глаза́ми;
2. (подавать знак) мига́ть, подми́гивать; морга́ть;
3. перен. мерца́ть, мига́ть, морга́ть;
ля́мпачка ~га́е — ла́мпочка мерца́ет (мига́ет, морга́ет)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
indication
[,ɪndɪˈkeɪʃən]
n.
1) пака́званьне n.
2) знак -у m., адзна́ка f.; прыкме́та f.
3) паказа́ньне n.; адлі́к -у m. (прыла́ды)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
stigma
[ˈstɪgmə]
n., pl. stigmas or stigmata
1) га́ньба, пля́ма f.
2) знак -у m., кляймо́ n.
3) Bot. ры́льца пе́сьціка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Карб ’гадавое кольца на розе каровы’ (З нар. сл.), карбы ’знакі на рагах у каровы’, ’зарубкі на бірках’ (З нар. сл.). Да ўкр. карб ’знак, след, зарубкі’, літ. kar̃bas ’зарубка’ і інш. — запазычанні з польск. karb ’зарубка’, якое ў сваю чаргу з с.-в.-ням. kërbe ’зарубка’ (Слаўскі, 2, 70). Гл. карбаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыра́мак ’каўнер’ (Юрч.), ’пагон (наплечны знак адрознення)’, прыра́мка ’наплечнае ўпрыгожванне ад каўнера да рукава’ (ашм., Стан.), прыра́мкі ’кавалкі палатна, якія падшываюцца пад плечы ў сарочках’ (смарг., Шатал.), ’палоскі, накладкі на плячах мужчынскай кашулі’ (Ян.), прыра́мык ’істужка палатна, нашытая наперадзе у рубашцы, у якой праразаюцца петлі для зашпільвання’ (Бяльк.). Гл. ра́ме, рамяно́) ’плячо’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
oznaka
ж.
1. адзнака; сімптом;
oznaka zgody — знак згоды;
2. эмблема; сімвал;
oznaka władzy — сімвал улады
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
skinąć
зак. кіўнуць;
skinąć głową — кіўнуць галавой;
skinąć ręką — а) кіўнуць рукой;
махнуць рукой (падаць знак)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zasługa
zasług|a
ж. заслуга;
w uznaniu zasługa — у знак прызнання заслуг;
według zasługa — па заслугах
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)