zaśmiać się

зак.

1. засмяяцца;

2. do kogo/czego усміхнуцца каму/чаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przykładać się

незак. do czego аддавацца чаму; прысвячаць сябе (якой справе); старацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

streamline [ˈstri:mlaɪn] v.

1. надава́ць абцяка́льную фо́рму (чаму-н.)

2. рабі́ць што-н. больш эфекты́ўным або́ рацыяна́льным;

streamline the text скарача́ць тэкст, выкіда́ць з тэ́ксту непатрэ́бнае, рабі́ць купю́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падно́сіць несов.

1. (да каго, чаго, к каму, чаму) подноси́ть (к кому, чему); см. падне́сці 1;

2. (помогать нести) подноси́ть;

3. (делать подношение) подноси́ть, преподноси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налуча́цца несов., разг.

1. встреча́ться;

2. (каму, чаму, з кім, чым і без дап.) случа́ться (с кем, чем и без доп.);

1, 2 см. налучы́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажы́ва ж.

1. пожи́ва;

2. перен. пи́ща;

дава́ць ~ву чаму́-не́будзь — дава́ть пи́щу чему́-л.;

духо́ўная п. — духо́вная пи́ща;

п. для ро́зуму — пи́ща для ума́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«ГУ́ТАРКА ПА́НА З ХЛО́ПАМ»,

«Размова пана з хлопам» («Як маешся, Сцяпане...»), ананімны вершаваны твор бел. л-ры сярэдзіны 19 ст. антыпрыгонніцкага зместу. Упершыню апубл. М.Федароўскім у кн. «Люд беларускі» (т. 3, ч. 2, 1903). Відаць, «Гутарка...» з’явілася пасля скасавання паншчыны, бо селянін на пытанне пана, чаму яго жонка не прыходзіць у двор, дзе добра плацяць за работу, адказвае: «Ужо панскі хлеб дакучыў, як нас пан добра мучыў». Твор адрозніваецца ад традыц. бел. гутарак.

Публ.:

Беларуская літаратура XIX ст.: Хрэстаматыя. 2 выд. Мн., 1988.

т. 5, с. 549

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адбіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адбіцца.

2. Зал. да адбіваць.

•••

Адбівацца рукамі і нагамі — рашуча адмаўляцца ад чаго‑н., усімі сіламі супраціўляцца чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захава́льнік, ‑а, м.

Той, хто захоўвае што‑н., прытрымліваецца чаго‑н., застаецца верным чаму‑н. Сапраўднае мастацтва жыве ў народзе, які з’яўляецца яго стваральнікам і захавальнікам. Хромчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налама́цца, ‑ламлюся, ‑ломішся, ‑ломіцца; зак.

1. Разм. Налаўчыцца рабіць што‑н. — Добрая будзе настаўніца. — Ага, казалі, што ўжо наламалася. Чаму, прынаровіцца. Ермаловіч.

2. Даць трэшчыну. Дошка наламалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)