здалёк і здалёку, прысл.

З далёкай адлегласці ці з аддаленага месца, далёкай мясцовасці.

Вёска відаць з.

Пачаць размову з. (перан.: не прыступаючы адразу да сутнасці справы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усча́ць, узачну́, узачне́ш, узачне́; узачнём, узачняце́, узачну́ць; усча́ў, -чала́, -ло́; узачні́; усча́ты; зак., што і чаго (разм.).

Пачаць, распачаць.

У. сварку.

|| незак. усчына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Празе́брыць, прозёбрыць ’прадраць вочы’ (петрык., Шатал.). З *празёкрыць < зекры ’вочы’ (гл.). Пераход к > б, магчыма, пад уплывам зябры або дэфармаванага празёрыць ’пачаць бачыць’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Развыланга́цца ’пачаць вылежвацца’ (Юрч. СНЛ). Штучнае ўтварэнне з неарганічнай (экспрэсіўнай?) назалізацыяй, на базе польск. lęgać ’лажыцца, класціся’, параўн. польск. wylegiwać, wylegiwać się ’ляжаць’, ’вылёжвацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закурэ́ць

1. (пакрыцца сажай) rúßig wérden;

2. (пачаць курэць) ánfangen* zu rúßen [zu quálmen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спачы́н, -ну м. о́тдых, поко́й;

◊ пача́ць за здаро́ўе, а ко́нчыць за с. — посл. нача́ть за здра́вие, а ко́нчить за упоко́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

take the air

а) вы́йсьці на сьве́жае паве́тра

б) пача́ць перадава́ць па ра́дыё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пачына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Пачаць баляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забараба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Пачаць барабаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)