Спарні́ца ‘нарыў
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Спарні́ца ‘нарыў
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́ры, пор і пораў;
1. Вельмі дробныя адтуліны потавых залоз на паверхні скуры чалавека і жывёл.
2. Прамежкі
[Ад грэч. poros.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
geschíeden
I
II
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бацько́ўства, ‑а,
1. Кроўная роднасць
2. Уласцівыя бацьку пачуцці і адносіны да сваіх дзяцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухрадко́ўе, ‑я,
Страфа з двух радкоў; два сумежныя, звязаныя
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ды́ля, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зашчамі́ць, ‑шчамлю, ‑шчэміш, ‑шчэміць;
Заціснуць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канкарда́т, ‑у,
Дагавор
[Лац. concordatum ад concordare — быць згодным.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кантакарэ́нт, ‑а,
У капіталістычных краінах — адзіны рахунак, які адкрываецца ўстановамі банка сваім пастаянным кліентам для ўзаемнага разліку
[Ад іт. conto corrente — бягучы рахунак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́дыум 1, ‑а,
Паводле забабонных уяўленняў спірытаў — пасрэднік
[Ад лац. medius — сярэдні.]
ме́дыум 2, ‑а,
Сярэдні рэгістр жаночага пеўчага голасу.
[Ад лац. medius — сярэдні.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)