Мы́шчалка ’выступ або патаўшчэнне на канцах касцей шкілета, якое служыць для прымацавання мышц або ўваходзіць у склад сучлянення’ (ТСБМ), расон. мы́шчалкі ’суставы пальцаў на руцэ’ (Шатал.). З рус. мы́щелка, мыщелок ’шчыкалатка’, ’галоўка касці’ (Крукоўскі, Уплыў, 72), якія Гараеў (221) выводзіць з мышка, мышь. Не зусім пераканаўча.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Адзіне́ц (пра лася, кабана) (БРС, Гарэц., Касп., Інстр. II), ’адзіны сын у сям’і’ (КСТ), ст.-бел. одинець ’няпарны собаль’ (1541) (Нас. гіст.), ст.-рус. одинець, рус. одинец дзік або лось’, укр. одинець, польск. odyniec ’стары дзік або зубр’ (< укр.) да адзін. Гл. Патабня, РФВ, 1, 77.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рукапа́шны ’які ажыццяўляецца без зброі або халоднай зброяй (пра бой, сутычку)’, рукапа́шная ’бой, сутычка без прымянення зброі або з халоднай зброяй’ (ТСБМ), рукапа́шны ’ручной работы, самаробны’, руко́паш ’уручную’ (ТС). Ц.-слав. і стараж.-рус. рукопашь. Ад *rǫka (гл. рука) і *paxati (гл. пахаць) (Фасмер, 3, 220, 515).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дра́пкі ’доўгія вітыя або плеценыя махры ў ручніку’ (БРС), дра́пка ’матузок’ (Шатал.). Няяснае слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Падта́ша ’падпавецце’ (Мат. Гом.). З паддашша ’прастора або папамяшканне пад дахам’; магчыма, няправільны запіс.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ненаві́сны ’змрочны, насуплены’ (ТС), ’які выклікае пагарду, агіду або выражае нянавісць’ (ТСБМ). Ад нянавісць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лагуны́ ’рубель, якім умацоўваюць сена або снапы на возе’ (пруж., ДАБМ). Да лагунз (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ваенто́ргаўскі ’які мае адносіны да арганізацыі або ўстаноў ваеннага гандлю’ (КТС). З рус. военторговский.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сарцаві́на ’унутраная частка сцябла (ствала) або кораня расліны’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ). Да сэрца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
male
[meɪl]
1.
n.
1) мужчы́на -ы m. або́ хлапе́ц -ца́ m.
2) саме́ц -ца́ m.
3) тычы́нкавая расьліна
2.
adj.
мужчы́нскі
male beast — саме́ц
male bee — тру́цень
male fern — мужчы́нская або́ тычы́нкавая па́параць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)