панама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго, чым.

Намазаць усё, многае або ў многіх месцах. Панамазваць лусты хлеба маслам. Панамазваць рукі крэмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніжне... (а таксама ніжня...).

Першая састаўная частка складаных слоў са значэннем: які размяшчаецца або ўзнікае ў ніжняй частцы чаго‑н., напрыклад: ніжнеамурскі, ніжнегрудны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабмаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абмарозіць што‑н. у многіх месцах; абмарозіць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабмарожваць шчокі. Паабмарожваць пальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадсява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адсеяць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадсяваць асцюкі ад ячменю. Паадсяваць азімыя ярыной. Паадсяваць непаспяваючых студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павынішча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вынішчыць, знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павынішчаць пустазелле. □ Цяпер ваўкоў зменшала: іх павынішчалі паляўнічыя. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і без дап.

Разм. Выцерці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Бэлькі павыпірала. Павыпіраць дзяцей з хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыплыва́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Выплысці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Качкі павыплывалі. Чаўны павыплывалі на сярэдзіну ракі. Аўсы павыплывалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагі́нуць, ‑гіне; ‑гінем, ‑гінеце, ‑гінуць; зак.

Загінуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Пагінулі сотні, — мільёны прайшлі. Глебка. Вясна прыйдзе, снег пагіне. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагро́мшчык, ‑а, м.

Удзельнік або арганізатар пагрому. Фашысцкія пагромшчыкі. □ Я помню тыя дні, што папялішчам сталі: Пагромшчыкі-жаўнеры ў Мінску панавалі. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наню́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю, многа панюхаць. Нанюхацца тытуню. // Многа панюхаўшы, дайсці да стану хваравітасці або ап’янення. Нанюхацца эфіру. Нанюхацца опіуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)