Verbum

мануа́льны, -ая, -ае.

Які робіцца, ажыццяўляецца рукамі, уздзеяннем рук.

Мануальная тэрапія.

мануме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Архітэктурнае або скульптурнае збудаванне ў гонар якой-н. выдатнай падзеі або знакамітай асобы.

М.

Якубу Коласу.

манументалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Скульптар, які займаецца манументальным мастацтвам.

|| ж. манументалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

манумента́льны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да стварэння манументаў, помнікаў, да афармлення архітэктурных збудаванняў.

2. Велічны, грандыёзны, які ўражвае сваёй велічынёй, магутнасцю.

М. будынак.

3. Грунтоўны, глыбокі па змесце.

М. твор.

Манументальнае даследаванне.

|| наз. манумента́льнасць, -і, ж.

манускры́пт, -а, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

Старажытны рукапіс.

Старадаўнія манускрыпты.

мануфакту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Форма капіталістычнай вытворчасці, для якой характэрна выкарыстанне ручных прылад і падзел працы.

2. Фабрыка, пераважна тэкстыльная (уст.).

3. зб. Тканіна, тэкстыльныя вырабы (уст.).

|| прым. мануфакту́рны, -ая, -ае.

манцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Зборшчык і ўстаноўшчык машын, абсталявання.

М.-турбіншчык.

2. Спецыяліст па электраабсталяванні, электраправодцы; электраманцёр.

|| прым. манцёрскі, -ая, -ае.

манці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што.

Збіраць асобныя часткі ў адзінае цэлае.

М. станок.

М. фільм.

|| зак. зманці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. манці́раванне, -я, н., манта́ж, -у́, м. і манціро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

Мантаж кінафільма.

|| прым. манта́жны, -ая, -ае і манціро́вачны, -ая, -ае.

Мантажныя работы.

манціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па манціроўцы; мантажнік.

|| ж. манціро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

маньчжу́ры, -аў, адз. -жу́р, -а, м.

Народ, які жыве ў Маньчжурыі.

|| ж. маньчжу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. маньчжу́рскі, -ая, -ае.