манціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па манціроўцы; мантажнік.

|| ж. манціро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)