curdle
[ˈkɜ:rdəl]
v.i.
1) (пра малако́) абрызга́ць, ськіса́цца; адкіпа́ць (пры кіпячэ́ньні)
2) згуса́ць, зваро́чвацца
•
- curdle the blood
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
beanpole
[ˈbi:npoʊl]
n.
1) ты́чка f. (для гаро́ху, вінагра́ду)
2) Sl. ты́чка f. (пра высо́кага худо́га чалаве́ка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
benumbed
[bɪˈnʌmd]
1.
v., p.p. of benumb
2.
adj.
1) адубе́лы (ад хо́ладу)
2) прыту́плены (пра пачу́цьці)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
callow
[ˈkæloʊ]
adj.
1) малады́ й недасьве́дчаны, неспрактыкава́ны, зялёны
2) не зусі́м разьві́ты
3) бясьпёры (пра пту́шак)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
concur
[kənˈkɜ:r]
v.
1) супада́ць, прыхо́дзіць ра́зам
2) згаджа́цца, быць тае́ са́мае ду́мкі
3) спрыя́ць (пра абста́віны)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
regarding
[rɪˈgɑ:rdɪŋ]
prep.
нако́нт каго́-чаго́, пра каго́-што
a prophecy regarding the future — прадказа́ньні нако́нт бу́дучыні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
retrospect
[,retrəˈspekt]
1.
n.
рэтраспэкты́ва f.
in retrospect — азіра́ючыся наза́д, разгляда́ючы міну́лае
2.
v.i.
ду́маць (пра міну́лае)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scribbler
[ˈskrɪblər]
n.
1) чарнавы́ сшы́так
2) піса́ка -і m. & f., пэ́цкаль -я m. (пра слабо́га пісьме́ньніка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пасцяка́ць ’зрабіцца кволым’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ; браг., петрык., Шатал.), бяроз. постэка́ты, драг. постікати ’тс’ (Шатал., Выг.; Клімчук, вусн. паведамл.). Укр. валын. сте́клий — пра дрэва ці іншую сцеблаватую расліну, якая расце ў густым зарасніку: тонкую і высокую, бойк. стеклий ’шалёны’. Да па‑с‑цячы́ < цячы́ (гл.). Гэтаксама польск. wściekły, н.-луж. šćakły, в.-луж. sćekły, чэш. vzteklý ’шалёны’ — апошняе, паводле Шмілаўэра (гл. Махэк₂, 706), звязваецца з дзеясловам ст.-чэш. vztéci sě — пра цячэнне, плынь вады, а ў выпадку семантыкі, звязанай з шаленствам, — пра раптоўны прыплыў, як меркавалася, крыві ў галаву.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мышкава́ць, мушкава́ць, мушкова́ць ’вынюхваць (пра жывёлу)’, ’шукаць, выведваць, выпытваць’ (Сл. ПЗБ; навагр., Нар. сл.), ’(пра ліса) лавіць мышэй’ (ТСБМ), ’вышукваць і лавіць мышэй’ (ТС), ’шукаць смачнага, перабіраць у ядзе’ (ТС; мазыр., З нар. сл.), драг. мэ́шкатэ, мы́шкаты ’тыкаць, поркаць; злёгку рыць рылам’ (драг., Нар. лекс.; Клім.). Укр. мишкува́ти ’шукаць’, ’лавіць мышэй’, ’перабіраць яду’, польск. myszkować ’лавіць мышэй (пра ліса)’, ’вышукваць пажыву’, ’рыцца’, ’падглядаць’. Паводле Брукнера (350), Варш. сл. (1085), утворана ад myszka. Аднак можна дапусціць, што гэта ўплыў народнай этымалогіі. А тады лексема — балтызм (параўн. літ. mišýti ’мяшаць’). Гл. таксама мышава́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)