квінтэ́т

(іт. quintetto)

1) музычны твор для пяці інструментаў або галасоў;

2) ансамбль з пяці выканаўцаў (музыкантаў або спевакоў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ла́рга

(іт. largo = павольны, шырокі)

1) муз. самы павольны тэмп;

2) музычны твор або яго частка ў такім тэмпе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мемуа́ры

(фр. memoires = успаміны)

літаратурны твор у форме ўспамінаў аб людзях і падзеях, сучаснікам або ўдзельнікам якіх быў аўтар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пігмаліён

(гр. Pygmalion = імя міфічнага старажытнагрэчаскага скульптара, які закахаўся ў вылепленую ім статую Галатэі)

асоба, закаханая ў свой твор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

piece

[pi:s]

1.

n.

1) кава́лак, кава́лачак -ка m.

The cup broke in pieces — Ку́бак пабі́ўся на кава́лкі

a piece of land (of bread) — кава́лак зямлі́ (хле́ба).

2) прадме́т -а m., шту́ка f.

This set of china has 24 pieces — Гэ́ты набо́р по́суду ма́е два́ццаць чаты́ры прадме́ты

3) манэ́та f.

4) п’е́са f.; творm.

a piece of music — музы́чны твор

a piece of art — маста́цкі твор

5) пры́клад -у m.

a piece of impudence — пры́клад наха́бства

2.

v.

1) ла́таць, пра́віць; дато́чваць

2) злуча́ць у адно́ цэ́лае; зьбіра́ць з кава́лкаў

- go to pieces

- speak one’s piece

- piece of one’s mind

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГА́ННА КАМНІ́НА

(Anna Komnēnē; 1.12.1083, г. Канстанцінопаль, цяпер г. Стамбул, Турцыя — каля 1154),

візантыйскі гісторык, пісьменніца. Дачка імператара Аляксея І Камніна, жонка дзярж. дзеяча і гісторыка Нікіфара Врыенія. Вывучала л-ру, філасофію, гісторыю, геаграфію і інш. Пасля смерці бацькі (1118) узначаліла няўдалую змову з мэтай скінуць свайго брата Іаана II Камніна і пасадзіць на трон мужа. Трапіўшы ў апалу, канец жыцця правяла ў манастыры. Пасля смерці мужа (каля 1140) давяла да канца яго няскончаныя «Гістарычныя запіскі» (пазней выкарыстала іх у «Алексіядзе»). У 1148 завяршыла свой гіст. твор «Алексіяда», які ахоплівае падзеі 1069—1118. Нягледзячы на суб’ектывізм і тэндэнцыйнасць, твор — адзін з лепшых помнікаў візант. прозы, каштоўная крыніца па гісторыі Візантыі і 1-га крыжовага паходу.

Тв.:

Рус. пер. — Алексиада. СПб., 1996.

Літ.:

Удальцова З.В. Византийская культура. М., 1988;

Dalven R. Anna Comnena. New-York,1972.

Н.К.Мазоўка.

т. 5, с. 29

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

топ

(англ. top = верх)

самы папулярны, модны твор (у эстраднай музыцы); спіс такіх твораў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

writing [ˈraɪtɪŋ] n.

1. пісьмо́; напіса́нне;

in wri ting у пісьмо́вай фо́рме;

earn from writing зарабля́ць гро́шы літарату́рнай пра́цай

2. стыль, мане́ра пісьма́

3. по́чырк

4. літарату́рны твор;

the writings of Byron тво́ры Ба́йрана;

the sacred/holy writings relig. Свяшчэ́ннае піса́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мініяцю́ра, ‑ы, ж.

1. Невялікі рысунак або размаляваная закладка ў старадаўнім рукапісе, кнізе. Рукапіс з мініяцюрамі.

2. Невялікая карціна або партрэт вельмі тонкай работы, старанна аздоблены.

3. Мастацкі твор малой формы. У першай кнізе Ю. Свіркі пераважалі мініяцюры-замалёўкі прыроды з ухілам да філасофскага асэнсавання вобразаў. Лойка.

•••

У мініяцюры — у зменшаным памеры.

[Іт. miniatura, ад лац. minium — кінавар, сурык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрабіць — падрабляць.

2. Тое, што падроблена; падробленая рэч. Невялічкую падробку пад Пушкіна я заўважаў і раней, але глядзеў на яе як на маладое дзівацтва. Скрыган. Адсутнасць арыгінала і іншыя акалічнасці паводзілі некаторых пісьменнікаў і вучоных на думку, што твор гэты [«Слова аб палку Ігаравым»] — падробка. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)