затупі́цца, ‑туліцца; зак.

Стаць тупым; ступіцца. Нож затупіўся. Тапор затупіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злысе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць зусім лысым; аблысець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змуці́цца, змуціцца; зак.

Стаць мутным; замуціцца (пра вадкасці). Раствор змуціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

Паддацца вэнджанню, стаць вэнджаным. Рыба добра завэндзілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гартавацца, ‑туецца; зак.

Спец. Стаць цвёрдым, трывалым у выніку гартавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кругліцца, ‑ліцца; зак.

Разм. Стаць паўнейшым, круглейшым, страціць вуглаватасць; акругліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прасавацца, ‑суецца; зак.

Паддацца прасаванню; стаць адпрасаваным. Бялізна добра выпрасавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́сушыцца, ‑сушуся, ‑сушышся, ‑сушыцца; зак.

Стаць сухім, высахнуць. Сарочка высушылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цверазіцца, ‑ражуся, ‑разішся, ‑разіцца; зак.

Стаць, адчуць сябе цвярозым; працверазіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аказёніцца, ‑ніцца; зак.

Разм. Набыць казённы характар, стаць сухім, фармальным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)