Verbum

узнача́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Стаць на чале чаго-н., узяць на сябе кіраўніцтва чым-н.

У. дэлегацыю.

У. камісію.

|| незак. узнача́льваць, -аю, -аеш, -ае.

пасо́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́хне; -о́х, -о́хла; зак.

1. Стаць сухім, высахнуць.

Бялізна пасохла.

2. Засохнуць зусім — пра ўсё, многае.

Кветкі на клумбах пасохлі.

пахмурне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак. і незак.

1. зак. Стаць хмурным, хмурнейшым.

Пасля гэтых слоў ён адразу пахмурнеў.

2. незак. Станавіцца пахмурным, хмурнець.

Чалавек усё больш пахмурнеў.

наступі́ць¹, -туплю́, -ту́піш, -ту́піць; зак.

Ступіць, стаць на каго-, што-н.

Н. на камень.

◊

Наступіць на нагу каму — ушчаміць чые-н. інтарэсы.

|| незак. наступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

прасалі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́ліцца; зак.

Набрацца соллю, стаць прасоленым.

Сала прасалілася.

|| незак. прасо́львацца, -аецца.

|| наз. прасо́льванне, -я, н. і прасо́л, -у, м. (спец.).

прымільга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Стаць знаёмым, прывычным [пра што-н. (каго-н.), што (хто) часта сустракаецца, трапляецца на вочы].

Звароты, якія прымільгаліся на старонках прэсы.

разгавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак. (разм.).

1. Пачаць гаварыць, стаць гаваркім.

Мужчыны больш маўчалі, нарэшце разгаварыліся.

2. Пачаць шчырую гаворку з кім-н.

Дзяўчаты разгаварыліся ў дарозе.

сча́хнуць, -ну, -неш, -не; счах, -хла; -ні; зак. (разм.).

1. Стаць чахлым, змарнець.

Расліны счахлі без вады.

2. Схуднець, зрабіцца хворым, слабым.

За адзін год счах чалавек.